ထမင္းစားမယ္။
ပဲဟင္း ဆမ္းစားလိုက္တယ္။
ငါးႀကီးေၾကာ္ ဝါးတယ္။

ကဲ ေတြ႕တာ...

ငါးႀကီးေၾကာ္ ေတြ႕တာလား။
ဆိမ့္တာ ေတြ႕သလား။

ဆိမ့္တယ္လို႔ စားသိတာ ဝိညာဏကၡႏၶာ
စားသိစိတ္ ဇိဝွါဝိညာဏ္ေပါ့
တစ္ဝိညာဏ္တည္း စားသိလို႔ ျဖစ္ကဲ့လား။
မျဖစ္ရင္ သူနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္တဲ့ ေကာင္းတယ္လို႔
ခံစားတာ လူလား ေဝဒနာ။

ဆိမ့္တယ္လို႔ ခံစားတာ လူနတ္ျဗဟၼာလား ေဝဒနာေနာ္။
အဲလို စိစစ္ဖို႔ မေကာင္းလား။

အဲ မိမိက အခု ဆိမ့္တယ္ လို႔မွတ္တာ
သူေတြ ငါေတြ လား သညာ။
ခံစားႏိုင္ေအာင္ ေစ့ေဆာ္တာ ၊
မွတ္ႏိုင္ေအာင္ ေစ့ေဆာ္တာ သူငါလား ေစတနာ။

ေဝဒနာ သညာ ေစတနာ သံုးခုေပါင္းေတာ့
နာမကၡႏၶာ ေလးပါး မျပည့္လား။

ဒါေၾကာင့္ အေပါင္းက ခႏၶာ။
ဝိညာဏကၡႏၶာေပါ့။

အဲဒီေလးပါး ျပည့္စံုမွ စားသိစိတ္ ျဖစ္တာ။
ကဲ သူေတြ ငါေတြ ပါရဲ႕လား။
နာမကၡႏၶာ ေလးပါးေနာ္။

နာမကၡႏၶာ ေလးပါး ဘယ္ဆီက လာတာလဲ။

လွ်ာအၾကည္နဲ႔ ဆိမ့္တဲ့ ရသာ။
ဆိမ့္ရသာကို ပဲဟင္းလို႔ ေျပာတာ။
ငါးႀကီးလို႔ ေျပာတာ။
ငါးႀကီးသားလို႔ ေျပာတာ။
ၾကက္သား ဝက္သားလုိ႔ ေျပာတာ။
စဥ္းစားဖို႔ မေကာင္းလား။

ေတြ႕တာက ငါးႀကီးသားလား
ဆိမ့္တဲ့ ရသာ။
ပဲဟင္း လား ဆိမ့္တဲ့ ရသာ။
အေကာင္အထည္ ဟုတ္ကဲ့လား။

ဆိမ့္တာကို မ်က္စိနဲ႔ ၾကည့္ ျမင္ရပါမလား။
လက္နဲ႔ ကိုင္စမ္းၾကည့္ကား ေတြ႕ပါမလား။
လွ်ာနဲ႔မွ သိတာ။

အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ အနိမိတၱ အနိစၥ။
သဏၭာန္ မပါဘူး။
သေဘာအေနနဲ႔ ထင္ရွားတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သေဘာကို ပရမတ္။

မေျပာမျဖစ္လို႔ ငါးႀကီးသား ဆိမ့္တယ္လို႔
ေျပာရတာဗ်ာ့ အဲဒါ စားတဲ့အခါ
လုပ္ရတာေနာ္။

ကဲ လွ်ာအၾကည္နဲ႔ ဆိမ့္ရသာက အေၾကာင္းတရား မရလား။

ဟိုက နာမကၡႏၶာ ေလးပါး အက်ိဳးတရားမရလား။

ကဲ နာမကၡႏၶာ ေလးပါး နဲ႔ ႐ူပကၡႏၶာ ေပါင္း။
ခ်ံဳ႕လိုက္ေတာ့ နာမ္ႏွင့္႐ုပ္။

ျဖန္႔လိုက္ေတာ့ ခႏၶာ ငါးပါး။
အလတ္စားအားျဖင့္ စိတ္ ေစတသိက္ ႐ုပ္
လို႔ မေဟာဘူးလား။

အဲဒါ သကၠာယတရားဗ်ား။
အဲလို သိရမွာ ။စားရင္းနဲ႔ သိရမွာ။

ကဲ တရားထိုင္မွာ စားၿပီးကာမွ ထိုင္မွာတဲ့။
စားရင္းနဲ႔ လုပ္ပါေတာ့လား။
စဥ္းစားဖို႔ မေကာင္းလား။

ေဟာ နာမကၡႏၶာ ေလးပါး။
႐ုပ္ ႏွစ္ခု
ုျဖန္႔လိုက္ေတာ့ ခႏၶာ ငါးပါး မရလား။

နာမကၡႏၶာ ေလးပါး အေၾကာင္း ရွာေတာ့
႐ုပ္ ႏွစ္ခု။
႐ုပ္ ႏွစ္ခုရဲ႕ အေၾကာင္း ရွာၾကည့္ေတာ့
ကံ စိတ္ ဥတု အာဟာရ။

ေဟာ နာမကၡႏၶာ ေလးပါး အေၾကာင္း
ရွာေတာ့ ႐ုပ္ ႏွစ္ခု။
အဲလို စိစစ္ဖို႔ မေကာင္းလား။

ကဲ နာမကၡႏၶာ ေလးပါး နဲ႔ ႐ူပကၡႏၶာ ေပါင္း
ခႏၶာ ငါးပါး မရလား။
ေအး အဲဒီ ခႏၶာကို သိဖို႔ လိုတယ္။

ထင္တာက လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱဝါ
စားတာက ၾကက္သား ဝက္သား ငါး။

ေတြ႕တာက ရသာဓာတ္။
ကဲ ၾကက္သား ဝက္သား နဲ႕ ရသာဓာတ္နဲ႔ ပိုင္းျခားဖို႔ မလိုလား။

ခႏၶာနဲ႔ လူနဲ႔ ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါ နဲ႔ ပိုင္းျခားဖို႔ မလိုလား။
အခုေတြ႕ေနတာ စားေနတာ လူလား
ခႏၶာ ငါးပါး။

သကၠာယ သကၠာယ ခႏၶာငါးပါး။
ႏွလံုးသြင္းမွားလို႔ ဒိ႒ိျဖစ္တာ။
သကၠာယဒိ႒ိလို႔ မေခၚဘူးလား။

ခႏၶာ သိရင္ ဒိ႒ိ မျပဳတ္လား။
သကၠာယသာ ဟုတ္တယ္။
ငါ မပါဘူးကြဲ႕ေနာ္။
အဲလို ေလ့လာဖို႔ မေကာင္းလား။

ကဲ အဲဒီမွာ စားတဲ့ အခါမွာ ေကာင္းတာကြာ
ဒီေန႔ ငါးႀကီးေၾကာ္ စားရတာ အင္မတန္ အရသာေတြ႕တယ္။
ႏွစ္သက္တယ္။ သာယာတယ္
မလာဘူးလား။
အဲဒါ ဘယ္ေပၚမွာ ျဖစ္တာလဲလို႔
စိစစ္ဖို႔ မေကာင္းလား။

ဆိမ့္ရသာ ႐ူပကၡႏၶာ တရားအေပၚမွာ
ငါးႀကီးသား အေနႏွင့္ စားခ်င္မႈ ႏွစ္သက္မႈ
စြဲလမ္းမႈက ေလာဘတဏွာသမုဒယ သစၥာ။

ပဲဟင္း အေနႏွင့္ … ဆိမ့္ရသာ ႐ူပကၡႏၶာ
တရားအေပၚမွာ ပဲဟင္း အေနႏွင့္
စားခ်င္မႈ ေသာက္ခ်င္မႈ ႏွစ္သက္မႈ က
ေလာဘတဏွာသမုဒယ သစၥာ။
သမုဒယသစၥာ မျဖစ္ဘူးလား။

သမုဒယသစၥာ အေၾကာင္း ရွိရင္ အက်ိဳး ခႏၶာ မရလား။
ခႏၶာရ အိုနာေသ လြတ္ကဲ့လား။
ဘာသစၥာလဲ။
သမုဒယ ဒုကၡ စားရင္းနဲ႕ ႏွလံုးသြင္း
မွားေနတာ
သမုဒယ ဒုကၡ မျဖစ္ဘူးလား။

ဆိမ့္ရသာ ႐ူပကၡႏၶာ တရားကို
မ်ိဳၾကည့္လိုက္။
ကဲ ဆိမ့္တဲ့ ရသာဓာတ္ ေတြ႕ေသးရဲ႕လား။ မေတြ႕ဘူးေနာ္။

ဆိမ့္ရသာ ႐ူပကၡႏၶာ တရား၏ ျဖစ္ျခင္း
ပ်က္ျခင္းက ဘာသစၥာလဲ။

ဒုကၡသစၥာလို႔ ပိုင္းျခားလို႔ သိတာက
သမၼာဒိ႒ိ မဂၢသစၥာ။

သမုဒယသစၥာေသတာႏွင့္
ေနာက္ခႏၶာ မလာတာ
ေဟာ သစၥာေလးပါး တစ္စံု။
အဲလို စိစစ္ဖို႔ မေကာင္းလား။

ကဲ မဂၢ နိေရာဓဆိုေတာ့ တဏွာ လာေသသးရဲ႕လား။

ဥပါဒါန္လာေသးရဲ႕လား။
ကံ လာေသး ရဲ႕လား။
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ သံုးမ်ိဳး မျပတ္လား။


ေနာက္ခႏၶာ ဇာတ္မသိမ္းလား။
နိေရာဓသစၥာ။
ဤေနရာေရာက္ေအာင္
ႀကိဳးစား အားထုတ္ၾက။

( မံုလယ္ေတာရဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )

https://www.facebook.com/muditaralinnsayadawdhamachannallive/
တြင္လည္းဖတ္႐ွဴေလ့လာႏိုင္ပါသည္ ။

posted from Bloggeroid