လူတိုင္းလိုလိုပင္ သူေတာ္ေကာင္း
ျဖစ္လိုၾကသည္။ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားႏွင့္
ေပါင္းသင္းဆက္ဆံလိုၾကသည္။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားသည္ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ဖို႔ရာ အခ်က္ ၇-ခ်က္၊ တနည္းအားျဖင့္ သူေတာ္ေကာင္းတရား ၇-ပါးကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။
သူေတာ္ေကာင္းတရား ၇-ပါးမွာ-
(၁) ယံုၾကည္ျခင္း=သဒၶါ။
(၂) ကိုယ္ႏႈတ္ေစာင့္စည္းျခင္း=သီလ။
(၃) မေကာင္းမႈ ဒုစရိုက္ျပဳမႈကို ရွက္ျခင္း=ဟိရီ။
(၄) မေကာင္းမႈ ဒုစရိုက္ျပဳမႈကို ေၾကာက္ျခင္း=ၾသတၱပၸ။
(၅) အၾကားအျမင္ရွိျခင္း=သုတ။
(၆) စြန္႔ၾကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းျခင္း=စာဂ။
(၇) ဟုတ္မွန္စြာသိျခင္း=ပညာ-တို႔ ျဖစ္သည္။
ဤေနရာ၌
(၁) ယံူၾကည္ျခင္း-ဟူသည္
ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာကို ယံုၾကည္ျခင္း၊ ကံ ကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္ျခင္းတို႔ျဖစ္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာကို ယံုၾကည္မွသာ အမွန္တရားကို ခြဲျခားသိျမင္ႏိုင္မည္။ ဘ၀ခရီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းရာ၌ ဆူးေျငာင့္ခလုတ္ ကန္သင္းတို႔ကို ေရွာင္ရွားႏိုင္မည္။ လိုရာခရီးပန္းတိုင္ကို ေကာင္းစြာေရာက္ရွိႏိုင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။
ထို႔ျပင္ ကံ ကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္မွသာလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ မေကာင္းမႈကိုေရွာင္၍ ေကာင္းမႈကို ေဆာင္ႏိုင္မည္။ မ်က္ေမွာက္ဘ၀တြင္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကို ရရွိ၍ တမလြန္ဘ၀တြင္ ေကာင္းျမတ္ေသာ သုဂတိဘံုဘ၀မ်ားသို႔ ေရာက္ႏိုင္ေပသည္။
ဗုဒၶဘုရားရွင္က သဒၶါတရားသည္တူသည္ဟု အေထာက္အကူေကာင္းရေစေသာ အေဖာ္ေကာင္းႏွင့္ တူသည္။ ကုသိုလ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ရယူႏိုင္ေသာ လက္ႏွင့္ တူသည္။
လိုရာသံုးစြဲႏိုင္ေသာ ပစၥည္းဥစၥာ ရတနာမ်ားႏွင့္ တူသည္။
အသီးအႏွံေကာင္းမ်ားကို ျဖစ္ထြန္းေစေသာ မ်ိဳးေစ့ေကာင္းမ်ားႏွင့္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။
(၂) ကိုယ္ႏႈတ္ ေစာင့္စည္းျခင္းဟူေသာ သီလတရားကိုလည္း တင္ျပလိုပါသည္။
သူ႔အသက္ကို မသတ္ျခင္း၊
သူ႔ဥစၥာကို မခိုးျခင္း။
သူ႔တပါး သားမယား သားသမီးမ်ားကို မဖ်က္ဆီးျခင္း။
လိမ္မေျပာျခင္း။
အရက္ေသစာ မေသာက္စားျခင္း-ဟူေသာ ငါးပါးသီလႏွင့္ ရွစ္ပါးသီလ၊ ကိုးပါးသီလ စသည္တို႔ ျဖစ္သည္။
သီလရွိမွ သီလစင္ၾကယ္မွသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကုိ ရရွိႏိုင္ေပမည္။ သီလသည္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အေျခခံေကာင္းတရပ္ျဖစ္၍ သူေတာ္ေကာင္းတရားတပါးပင္ ျဖစ္ေပသည္။
(၃) မေကာင္းမႈဒုစရိုက္ ျပဳမႈကို ရွက္ျခင္းဟူသည္-
သူ႔အသက္သတ္ျခင္း၊ သူ႔ဥစၥာခိုးျခင္း၊ သူတပါး သားမယား၊ သားသမီးမ်ားကို ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ လိမ္ေျပာျခင္း၊ ကုန္းတိုက္ျခင္း၊ ၾကမ္းတမ္းစြာ ဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္း ေျပာဆိုျခင္း၊ အက်ိဳးမရွိ သိမ္ဖ်င္းေသာစကားကို ေျပာဆိုျခင္း စေသာ မေကာင္းမႈ ဒုစရိုက္တို႔ကို ျပဳရန္ရွက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
(၄) မေကာင္းမႈ ဒုစရိုက္ ျပဳမႈကို ေၾကာက္ျခင္း-ဟူသည္
သူ႔အသက္ သတ္ျခင္း၊ သူ႔ဥစၥာ ခိုးျခင္း၊ သူတပါး သားမယား၊ သားသမီးမ်ားကို ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ လိမ္ေျပာျခင္း၊ ကုန္းတိုက္ျခင္း၊ ၾကမ္းတမ္းစြာ ဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္း ေျပာဆိုျခင္း၊ အက်ိဳးမရွိ သိမ္ဖ်င္းေသာစကားကို ေျပာဆိုျခင္း စေသာ မေကာင္းမႈဒုစရိုက္ ၁၀-ပါးတို႔ကို ျပဳရန္ ေၾကာက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
(၅) အၾကားအျမင္ရွိျခင္း-ဟူသည္
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ ပိဋကတ္ေတာ္တို႔ကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္မႈ၊ သိရွိနားလည္မႈ မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔ကို သိရွိနားလည္မွသာ နည္းလမ္းမွန္ကန္စြာ က်င့္ၾကံအားထုတ္ႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။ တရားနာျခင္း၊ ဗုဒၶစာေပမ်ား ဖတ္ရႈေလ့လာျခင္း စသည္တို႔သည္ အၾကားအျမင္ရရာ ရေၾကာင္းတြင္ ပါ၀င္သည္။
(၆) သ္ိေသာဉာဏ္ပညာႏွင့္
စြန္႔ၾကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းျခင္း-ဟူသည္
ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ သီလရွင္ စေသာ သူေတာ္စင္တို႔ကို၄င္း၊ ေဆြမ်ိဳးမိဘ စသည္တို႔ကို၄င္း ပစၥည္းဥစၥာ ႏြမ္းပါးသူတို႔ကို၄င္း စြန္႔ၾကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
(၇) ဟုတ္မွန္စြာ သိျခင္း-ဟူသည္
ဆင္းရဲေၾကာင္း ဟုတ္-မဟုတ္၊ ခ်မ္းသာေၾကာင္း ဟုတ္-မဟုတ္ကို ဤဘ၀အတြက္ အက်ိဳးရွိ-မရွိ၊ ေနာင္ဘ၀မ်ားအတြက္ အက်ိဳး ရွိ-မရွိ စသည္တို႔ကို သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ပညာပင္ ျဖစ္ေပသည္။
ဤကား ဗုဒၶဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရား ၇-ပါး ျဖစ္သည္။ သူေတာ္ေကာင္းဥစၥာ ၇-ပါးဟူ၍လည္း ေခၚၾကသည္။ ဤတရား ၇-ပါးကို လိုက္နာ က်င့္ၾကံ ပြားမ်ား အားထုတ္ျခင္းျဖင့္ သူေတာ္ေကာင္းဘ၀ကို တက္လွမ္းႏိုင္မည္ ျဖစ္ေပသည္
posted from Bloggeroid
No comments:
Post a Comment