ေကြ်းတုံ႔ ေကြ်းလွည့္ ေမြးတုံ႔ေမြးလွည့္

ဘုန္းႀကီးတုိ႕ ေဒသႏၱရ ဗုဒၶဘာသာတို႔မည္သည္မွာ ဘုန္းႀကီးတုိ႕တိုင္းျပည္ေတြမွာ က်ေတာ့ ဝါဝင္တဲ့။ ဗုဒၶဘာသာ ။ ဝါဝင္မွာ ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ။ ေက်ာင္းကန္ ဘုရားကို သြားၾက လာၾက။ အဲ သီတင္းကြ်တ္။ အဲဒါ ဝါဝင္နဲ႕ဝါကြ်တ္။

ဝါကြ်တ္က်ေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ စည္ကားတယ္။ စည္ကားတဲ့ အခါက်ေတာ့ မိႀကီးဖႀကီး ေတာ္တာေတြ၊ ဦးေလး ဦးႀကီးေတာ္တာ ေတြ၊ အရီးေတာ္ တာေတြ၊ အဲဒါသြားၿပီးေတာ့ ဆြမ္းဆန္ကပ္ ကန္ေတာ့ ၾကရတယ္။ မကန္ေတာ့ၾကဘူးလား။

အဲသည္ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္က ေတာထဲမွာ ဥယ်ာဥ္႐ိွတယ္။ ငွက္ေပ်ာခိုင္က ပင္ထက္မွည့္ ငါးခိုင္။ ဆယ့္သံုးရက္ေန႔မွာ ခုတ္မယ္။ သီတင္းကြ်တ္လဆန္း ဆယ့္သံုးရက္ ပင္ထက္မွည့္ ။ ဆယ့္ေလး ရက္ေန႔မွာ ဆြမ္း ဆန္ကပ္မယ္။ အသက္ထက္ ႀကီးေသာသူ၊ ဝါထက္ႀကီးေသာသူကို ဆြမ္း ဆန္ ကပ္မယ္။ ဦးေလး ဦးႀကီး အရီးေတာ္တာေတြ။ မိေထြး ေတာ္တာ ေတြ။ ကပ္မယ္။ အိမ္မွာလည္း စားမယ္။ ေက်ာင္းကို လည္း လႉမယ္။ ဥပုသ္ေန႕။ အဲလို ဆယ့္သံုးရက္ေန႕ အခုတ္ သြားေတာ့ကာ ငွက္ေပ်ာခိုင္က တစ္ခိုင္မွ မ႐ိွၿပီ ။ သူမ်ား ဦးသြားၿပီးၿပီ။

အင္း တေန႕က ဟိုလူဟာ ေစာင္းေစာင္း ၾကည့္တယ္။ သူမ်ား ညားသလား ။ မထင္ဘူးလားေဟ့။ ဟိုလူ ထင္လိုက္ ဒီလူ ထင္လိုုက္။ အဲသည္လိုထင္တာ ကုသိုလ္လား၊ အကုသိုလ္လား။ အကုသိုလ္ ။ အဲဒါနဲဲ႔ ေဗဒင္သြားေမး။ ဘယ္ေန႕က ေပ်ာက္တာလဲ။ အင္း တနလၤာေန႕က။ တနလၤာ ၾကာခံသူ ၀ေန… ေတာ၌ ႐ိွတယ္။ မင္းဟာ ေတာထဲမွာ ဖြက္ထားတယ္ကြဲ႕။ ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ ေနရာ။ ဘယ္ဆီမွာ

ဟုတ္ၿပီ။ ငါထင္တာနဲ႕ကုိက္ၿပီ။ လူတစ္ေယာက္ကို သြားၾကည့္စမ္းကြဲ႕။ ရ။ မင္းတစ္ခိုင္ ေပးမယ္။ မေျပာရဘူးလား။ ကဲ အဲဒီလိုထင္တာ ကုသိုလ္လား၊ အကုသိုလ္လား။ အကုသိုလ္ ကြဲ႕။
ထင္တာ။ ျမင္တာ မဟုတ္ဘူး။ ကုိင္း ငွက္ေပ်ာခိုင္ေပ်ာက္တာက ႐ႈံုးသြားၿပီ။ အကုသိုလ္က ေနာက္ထပ္ ျပန္ လိုက္ျပန္ေတာ့တာ။ နာလိုက္တာကြာ။ မသိေတာ့ကား ၾကားလား။

ငွက္ေပ်ာခိုင္ ႐ႈံးတာ ထားလိုက္ဦးေတာ့ ေနာက္က အကုသိုလ္က ဖြဲမီး ေလာင္သလို တေငြ႕ေငြ႕ ေနေတာ့တာ။ ဟိုလူ ထင္လိုက္ ဒီလူထင္လိုက္ မထင္ဘူးလား။ အင္း ဘယ္ေလာက္မ်ား အသုတဝါ ပုထုဇၨေနာ အၾကား အျမင္ မ႐ိွေတာ့ အကုသိုလ္သာ။ ပစၥည္း ႐ႈံးေတာ့ အကုသိုလ္ တိုးေတာ့တာ ေဟ့။

ကဲ သုတ အၾကားအျမင္ မ်ားတဲ့ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ သုတဝါ အရိယာသာဝေကာ သုတ အၾကားအျမင္႐ိွရင္ အရိယာ ျဖစ္တယ္လို႕ မေဟာဘူးလား။
အဲသည္လူက အခုတ္သြားေတာ့တာ။ သူက။ ငွက္ေပ်ာခုိင္က မ႐ိွၿပီ။ ငါက ဆယ့္ေလးရက္ေန႔မွာ ဆြမ္းဆန္ကပ္မယ္။ လျပည့္ေန႕ ေက်ာင္းကိုလႉမယ္မွန္းတာ။ ငါအလႉက အခု ေအာင္ျမင္သြားၿပီတဲ့။ ကဲ သူမွန္းတာထက္ ေ႐ွ႕က်ေနျပီ။ ငါအလွဴက ေအာင္ျမင္ၿပီတဲ့ ၾကားလား။

အဲဒီ ငွက္ေပ်ာခုိင္ ခုတ္တဲ့သူ ခိုးတဲ့သူဟာ ေယာက္်ားဆို ကုိယ့္အေဖ ျဖစ္ခဲ့ဖူးမယ္။ မိန္းမဆို ကုိယ့္အေမ ျဖစ္ခဲ့ဖူးမယ္။ ေကြ်းတုံ႕ ေကြ်းလွည့္ ေမြးတုံ႔ေမြးလွည့္ တဲ့ ၾကားလား။ ကဲ အဲဒါ စားသံုးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ သီလနဲ႕ ျပည့္စံုပါေစ။ သမာဓိနဲ႔ ျပည့္စံုပါေစ။ က်န္းက်န္းမာမာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ျဖစ္ပါေစ။ ေမတၱာ မပို႕ရဘူး လား။ လြတ္ပစ္ဖို႕လား၊ စားဖို႕လား။ စားဖို႕ကြဲ႔။ သည္ထဲက လႉခ်င္ လႉဦးမွာေပါ့။ စားဖုိ႕ေလ။ ကဲ သိရင္ သုတ အၾကား အျမင္႐ိွတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ ကုသုိလ္ေတြ မတိုးဘူးလား။

ငါက ဆယ့္ေလးရက္ေန႕မွ လႉမွာ တဲ့။ ဆယ့္ငါးရက္ေန႕ လွဴမယ္။ ခု ဆယ္သံုးရက္ေန႕ ငါအလႉက ေျမာက္ ေနၿပီးၿပီ တဲ့။ ငါမွန္းတာ ထက္ ေ႐ွ႕က က်ေသးတယ္တဲ့။ သိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ကုသိုလ္ ေတြ မျဖစ္ဘူး လား။ မသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ဟုိလူ ထင္လုိက္ ဒီလူ ထင္လုိက္ေပါ့။ ငွက္ေပ်ာခုိင္ ေပ်ာက္တဲ့အထဲမွာ အကုသိုလ္က ေနာက္ထပ္ ပါသြားေသးတာ။ ေၾကာက္စရာ မေကာင္းလား။

အသုတဝါ ပုထုဇေနာ အၾကားအျမင္မ႐ိွ။ သုတဝါ အရိယာသာဝေကာ သုတ အၾကားအျမင္႐ိွရင္ အရိယာ ျဖစ္တယ္လို႔ မေဟာဘူးလား။ ကဲ အဲဒီလို စိစစ္။ ကုသိုလ္ေတြ ပါကားေဟ့။ ေဆးစက္က် ရာ အ႐ုပ္ထင္တယ္လို႔ မေဟာဘူးလား။ အဲဒါ သုတ႐ိွေတာ့ကား စိတ္ေနစိတ္ထား ထားတတ္တာ ေပါ့။

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ အဂၢမဟာကမၼ႒ာနာစရိယ မံုလယ္ေတာရဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဘဒၵႏ ၱသံဝရ ။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု နယူးေယာက္ျမိဳ႕ ေလာကခ်မ္းသာဘုရားၾကီး၌
၁၃၆၇ ခုကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၈ရက္ တနလၤာေန႔ (၃ဝ.၅.၂ဝဝ၅) နံနက္(၈)နာရီ အခ်ိန္တြင္
ေဟာၾကား ဆံုးမေတာ္မူအပ္ေသာ ခႏၶာဉာဏ္ ေရာက္ ဒိ႒ိျဖဳတ္တရားေတာ္မွ စာစီပူေဇာ္ပါသည္။

https://www.facebook.com/muditaralinnsayadawdhamachannallive/
တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္

posted from Bloggeroid