စိတ္ေကာင္းၾကည္လင္ ၀မ္းေၿမာက္လွ်င္ ဆိုတာ စိတ္ကေကာင္းတာရယ္၊စိတ္ကၾကည္လင္တာရယ္၊ ၀မ္းေၿမာက္တာရယ္ကို ေၿပာတာေနာ္။ စိတ္ေကာင္းေကာင္းထားရတယ္၊သူတကာ စိတ္ဆိုးလည္းမဆိုးရဘူး။စိတ္ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ထားရတယ္။ စိတ္ထဲမွာ အေႏွာင္႔အယွက္ေတြ မရွိရဘူး။ ၀မ္းေၿမာက္ရတယ္။၀မ္းမနည္းရဘူး။ ၀မ္းနည္းတာကို မတတ္ႏိုင္တဲ႔ ေဒါသေခၚတယ္။
စိတ္ေကာင္း,ၾကည္လင္ ,၀မ္းေၿမာက္လွ်င္၊ သံုးအင္ပုညၿပည္႔စံုၾက၊ ပုညၿပည္႔စံုလူနတ္ဘံုသူေဌးၿဖစ္ရလူ႕ဘ၀။ စိတ္ေကာင္းတာရယ္၊စိတ္ၾကည္လင္တာရယ္၊ ၀မ္းေၿမာက္တာရယ္ အဲဒီ (၃)ပါးနဲ႔ၿပည္႔စံုရင္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ႕နဲ႔ၿပည္႔စံုတယ္တဲ႔။အဲဒီ ကုသိုလ္ေတြနဲ႔ၿပည္႔စံုလို႔ရွိရင္ ဘယ္ေရာက္ေရာက္ လူခ်မ္းသာေတြစိတ္ခ်မ္းသာေတြၿဖစ္တယ္တဲ႔။ သူေဌးၿဖစ္ရလူ႔ဘ၀ ဆိုတာ စိတ္သူေဌး ကိုေၿပာတာ၊ စိတ္မဆင္းရဲေတာ႔ဘူး။ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္ ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ၿဖစ္၊ ပစ္ပယ္သူတကာ။ စိတ္ဆိုးတယ္၊စိတ္ညစ္တယ္ဆိုတာ သူတကာေၾကာင္႔မဟုတ္ဘူးတဲ႔။ ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ ၿဖစ္တယ္။ကိုယ္ရွိရင္ စိတ္ကညစ္တတ္တယ္၊ ကိုယ္မရွိရင္ စိတ္ကမညစ္ေတာ႔ဘူး။ ကိုယ္ ေၾကာင္႔ၿဖစ္တယ္၊ ကိုယ္ မရွိနဲ႔။ ကိုယ္ေတြ(ငါေတြ)မထားနဲ႔။ ၿမင္တာကမ်က္ေစ႔၊ ၾကားတာကနား၊နံတာကႏွာေခါင္း၊စားတာကလွ်ာ၊ ထိတာကကိုယ္၊ၾကံတာကစိတ္၊အဲဒါကို ငါ လုပ္ရင္ စိတ္ညစ္တယ္တဲ႔။အဲဒါေတြကို ငါ လို႔မလုပ္နဲ႔ ဟုတ္လား။ တခ်ိဳ႕က....ငါႏွယ္ေနာ္စိတ္ညစ္လိုက္တာနဲ႔ .......အဲလို ညည္းၾကတယ္။အဲဒါ ငါ ရွိလို႔။ ငါ မရွိနဲ႔။ သူလည္းရုပ္နာမ္ပဲ ကိုယ္လည္းရုပ္နာမ္ပဲ။အဲဒါကို ငါ လို႔ မသိမ္းပိုက္နဲ႔။ မသိမ္းပိုက္လို႔ရွိရင္ စိတ္မညစ္ေတာ႔ဘူး။သူလည္းရုပ္နာမ္၊ကိုယ္လည္း ရုပ္နာမ္၊အဲဒီ ရုပ္နာမ္ကို ငါ ငါ႔ဥစၥာ လို႔ သိမ္းပိုက္လိုက္လို႔ စိတ္ဆိုးေတြစိတ္ညစ္ေတြ ၿဖစ္တာ။ အဟံတိ၀ါ၊မမံတိ၀ါ အဟံတိ၀ါ-ငါဟူ၍ လည္းေကာင္း၊မမံ တိ၀ါ-ငါ၏ဥစၥာဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ဂဟဏာဘာေ၀န-ယူၿခင္းမရွိသည္၏စြမ္းအားၿဖင္႔ ...ငါ,ငါ႔ဥစၥာလုိ႔ မယူခဲ႔လို႔ရွိရင္တဲ႔ အပူေတြမရွိဘူးတဲ႔။ အပူေတြရွိေတာ႔ ငါ ဆိုေတာ႔စဥ္းစားတတ္တယ္၊ ငါ ၿဖစ္သြားတယ္။စဥ္းစားတာကို ငါ လို႔ မယူနဲ႔။ ငါ လို႔ ယူလို႔ရွိရင္စိတ္ညစ္တတ္တယ္။ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္ ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ၿဖစ္ ...မ်က္ေစ႔ကစိတ္ဆိုးတာ မဟုတ္ဘူး၊နားကလည္းစိတ္မဆိုးဘူး၊ ငါ က စိတ္ဆိုးတယ္ ဟုတ္ကဲ႔လား။ ငါ မရွိရင္ စိတ္မဆိုးေတာ႔ဘူး။အဲလိုမွတ္ထားေနာ္။ ငါ ဆိုတာက ဒိ႒ိေခၚတယ္။ ဣဒါနိဖလပဥၥကံ ..ဤပစၥဳပၸန္တြင္ အက်ိဳး(၅)ပါးရွိတယ္။ ဣဒါနိေဟတေ၀ါပဥၥ ..ဤပစၥဳပၸန္ကလည္း အေၾကာင္း(၅)ပါးရွိတယ္တဲ႔။ အဲဒါစိတ္ညစ္တာေတြက..စိတ္ဆိုးတာေတြက, ငါေတြက,ဒိ႒ိေတြက,အဲဒီ အ၀ိဇၨာတို႔,တဏွာတို႔, ဥပါဒါန္တို႔ဆိုတာ ပစၥဳပၸန္အေၾကာင္းေတြတဲ႔။အဲဒါေတြ မရွိရဘူးတဲ႔။ပစၥဳပၸန္မွာအက်ိဳး(၅)ပါးဆိုတာ၀ိညာဏ္၊ နာမ္ရုပ္၊သဠာယတန၊ဖႆ၊ေ၀ဒနာကို ေခၚတယ္။ အဲဒီပစၥဳပၸန္ထဲမွာ အေၾကာင္းမေရာက္ေအာင္ ဂရုစိုက္ရတယ္။ပစၥဳပၸန္ထဲ အေၾကာင္းမေရာက္လို႔ရွိရင္ အာယတိံ ဖလပဥၥကံ ဆိုတာေနာင္မွာ အနာဂတ္မွာ အက်ိဳးမရွိေတာ႔ဘူးတဲ႔။ အဲလို မွတ္ထား။ပစၥဳပၸန္မွာအေၾကာင္း ၿဖစ္တတ္တယ္တဲ႔။အေၾကာင္းက ဘယ္သူတုန္းဆိုေတာ႔ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္ ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ၿဖစ္တဲ႔။စိတ္က၀ိပါက္၊ စိတ္ကအက်ိဳး(၅)ပါး။ၿပီးေတာ႔ စိတ္ဆိုး စိတ္ညစ္တာကအေၾကာင္း(၅)ပါးၿဖစ္သြားတယ္တဲ႔။ အေၾကာင္း(၅)ပါးေၾကာင္႔စိတ္ညစ္တယ္။ စိတ္ကေတာ႔ အက်ိဳးပဲ။အေၾကာင္း(၅)ပါးမရွိရင္ စိတ္မညစ္ေတာ႔ဘူး...ဟုတ္လား။စိတ္မညစ္လို႔ရွိရင္ နိဗၺာန္လို႔ ေခၚတယ္။ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္ ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ၿဖစ္ ကိုယ္ဆိုတာ ဒိ႒ိ ကိုေခၚတယ္။ဒိ႒ိဆိုတာ အ၀ိဇၨာ, တဏွာ ရွိမွဒိ႒ိရွိတယ္။အ၀ိဇၨာ,တဏွာ ဆိုတာကလည္း လူ ေတြရွိမွ အ၀ိဇၨာ,တဏွာ ရွိတယ္။ စိတ္ထဲမွာ လူေတြလို႔မထားရဘူး....ဟုတကဲ႔လား။ လူေတြလို႕ထားရင္အ၀ိဇၨာ,တဏွာ ၿဖစ္တယ္တဲ႔။ အ၀ိဇၨာ,တဏွာၿဖစ္ရင္စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္ ၿဖစ္တယ္တဲ႔။ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္လို႔ရွိရင္ ကိုယ္ ေၾကာင္႔ ၿဖစ္သြားတယ္တဲ႔။ ကိုယ္ ရွိသြားတယ္။ ေရွးတုန္းကေတာ႔ ၿမတ္စြာဘုရားလက္ထက္တုန္းက ကိုယ္ မရွိဘူး...ဟုတ္ကဲ႔လား။ ကိုယ္မရွိေတာ႔ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္ေတြမရွိေတာ႔ဘူး။စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္ မရွိလို႔ရွိရင္ စိတ္ေကာင္းၾကည္လင္ေတြ ၿဖစ္သြားတယ္တဲ႔။စိတ္ေကာင္းၾကည္လင္ ၿဖစ္သြားလို႔ရွိရင္နိဗၺာန္ေရာက္ေတာ႔တာပဲ။ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္ ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ၿဖစ္၊ပယ္ပစ္သူတကာ သူတကာရယ္လို႔ မဟုတ္ဘူး၊သူတကာကို အၿပစ္တင္တတ္တယ္။ အၿပစ္လည္းတင္မေနနဲ႔ေတာ႔။ ငါ လို႔လည္း မသိမ္းပိုက္နဲ႔။အၿပစ္ရွိလာရင္လည္းငါလို႔ မသိမ္းပိုက္နဲ႔၊အၿပစ္မရွိလည္းငါလို႔မသိမ္းပိုက္နဲ႔။ အဲလို ဒီအတိုင္ပဲေန။ငါလို႔သိမ္းပိုက္လိုက္ေတာ႔ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္ၿဖစ္တတ္တယ္။ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္ ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ၿဖစ္ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္ကကိုယ္႔ေၾကာင္႔ပဲ။ ကိုယ္ ဆိုတာ ငါ ပါပဲလား၊မ်က္ေစ႔ၿမင္တာလည္းငါ၊နားၾကားတာလည္း ငါ၊ဒီလို ယူထားၾကတာ မဟုတ္ဘူးလား။အဲလို ငါ လို႔ သိမ္းပိုက္ထားၾကတာ။ အနာဒါနဘာေ၀န ငါဟူ၍မယူနဲ႔တဲ႔။ ထိုင္ေနတာလည္း ငါလို႔ မယူနဲ႔တဲ႔။ထသြားတာလည္း ငါလို႔ မယူနဲ႔။ ဂဟဏာဘာေ၀န မယူသည္၏စြမ္းအားၿဖင္႔ လြတ္ေၿမာင္၏တဲ႔။ ငါ ကလြတ္ေၿမာက္သြားတယ္...ရိပ္မိလား။ ဘယ္ထဲဘာၿဖစ္သြားသြား ငါ ကလြတ္ေၿမာက္ရင္ လြတ္ေၿမာက္တာပဲ။ဘာမဆို ငါ မလြတ္ေၿမာက္ရင္....သူ႔ေထာင္ ..သူ႔ဟာသူ လုပ္တာတဲ႔။လူေတြကကိုယ္႔ေထာင္ကိုယ္႔ဟာကို လုပ္ေနၾကတယ္တဲ႔။အဲဒါဘယ္သူတုန္းဆိုေတာ႔ ..ကိုယ္႔ဟာကိုယ္လုပ္တာ ငါ ေခၚတယ္။ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္ ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ၿဖစ္၊ပယ္ပစ္သူတကာ စိတ္ညစ္ ပယ္ခ်ိဳးစိတ္မဆိုး၊ေရာက္ရုိးနိဗၺဴတာ နိဗၺဴတာ ဆိုတာကလြတ္ေၿမာက္တာကိုေခၚတယ္။ ေမာေကၡာနိေရာေဓါနိဗၺာနံ တဲ႔။ေမာကၡ... လြတ္ေၿမာက္တာ၊ စိတ္ရဲ႕လြတ္ေၿမာက္ၿခင္း ကို ေခၚတယ္။စိတ္ကိုဘယ္သူကဖမ္းထားတံုး, ယူထားတံုးဆိုေတာ႔....ငါ ကယူထားလို႔။ အဲဒါေၾကာင္႔ သူ႔ကို မလြတ္ေၿမာက္ႏုိင္ရင္...သူက. ..ေတာ္ၾကာက်ဟိုဟာ မေကာင္းဘူးေလး၊ဒီဟာ မေကာင္းဘူးေလးနဲ႔ စဥ္းစားတယ္။အဲဒါဘယ္သူတံုး ဆိုေတာ႔ ငါ၊ ငါ ဆိုတာ I မ်က္ေစ႔ကၿမင္ မႏႈိင္းယွဥ္၊ဤတြင္ တရားရ။ နားကၾကားလွ်င္ မႏႈိင္းယွဥ္၊ဤတြင္ တရားရ။ ဘယ္သူကၾကားတံုး(နားကၾကားတာပါဘုရား)၊ ဘယ္သူ႔နားတံုး...နာမ္ရုပ္ ရဲ႕နား။ ငါ႔ နားမဟုတ္ဘူးေနာ္။ၾကားတာကနားကၾကားတာ။ ဒါေၾကာင္႔အနတၱာ ...ငါမဟုတ္။ ငါ လို႔ မသိမ္းပိုက္တာကိုေခၚတယ္။ ၿမင္တာကေရာဘယ္သူကၿမင္တံုး(မ်က္ေစ႔ကပါ ဘုရား) ၊နံတာကေရာဘယ္သူကနံတံုး(ႏွာေခါင္းကပါ ဘုရား) ဘယ္သူကစားတံုး(လွ်ာကပါဘုရား) ဘယ္သူကထိတံုး(ကိုယ္ကထိတာပါဘုရား)၊ ဘယ္သူကၾကံတံုး(စိတ္ကပါဘုရား)၊အဲဒါကို ငါလို႔ သိမ္းပိုက္ထားၾကလို႔၊မသိမ္းပိုက္နဲ႔။သူ႕ဟာသူၾကံ၊ သူ႔ဟာသူဆိုလို႔ရွိရင္ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး၊သူ႔ဟာသူ လြတ္ေၿမာက္သြားတယ္တဲ႔။ ကိုယ္႔ဟာကိုစဥ္းစားတယ္...ဟုတ္လား။ စဥ္းစားတာကစိတ္နဲ႔ အာရုံနဲ႔ေတြ႔ေတာ႔ စဥ္းစားတယ္။ စိတ္နဲ႔အာရုံနဲ႔ေတြ႔ေတာ႔ အဲဒီစိတ္နဲဲ႔ အာရုံနဲ႔ကို မေပါင္းသင္းဘဲေနလိုက္လို႔ရွိရင္ သူ႔ဟာသူ လြတ္ေၿမာက္သြားတယ္...ဟုတ္ကဲ႔လား။ (မွန္ပါဘုရား) ဆိုစမ္း... ရူပါရုံ,သဒၵါရုံ(၆)အာရုံေခၚတံု ဟိုဘက္ကမ္း ရူပါရုံ,သဒၵါရုံေတြ၊ၿမင္တဲ႔ဟာ, ၾကားတဲ႔ဟာေတြကဟိုဘက္ကမ္းတဲ႔။ လူ ေတြမဟုတ္ဘူးတဲ႔။ ရူပါရုံ,သဒၵါရုံ(၆) အာရုံေခၚတံု ဟိုဘက္ကမ္း မ်က္ေစ႔၊နား၊ႏွာ ၊လွ်ာ၊ကိုယ္၊မန...(၆)ဒြါရ၊ ေခၚၾကဒီဘက္ကမ္း။ မ်က္ေစ႔ေတြနားေတြကဒီဘက္ကမ္း၊ရူပါရုံေတြက ဟိုဘက္ကမ္း၊ဟိုဘက္ကမ္းနဲ႔ဒီဘက္ကမ္းနဲ႔ သြားၿပီးေတာ႔ ငါ လို႔ မယူရဘူး.....ဟုတ္ကဲ႔လား။ အဟံတိ၀ါ-ငါဟူ၍လည္းေကာင္း၊မမံတိ၀ါ-ငါ၏ဥစၥာဟူ၍လည္းေကာင္း၊ဂဟဏာဘာေ၀န-ယူၿခင္းမရွိသည္၏စြမ္းအားၿဖင္႔၊၀ိ ဒရထာ-ပူပန္ၿခင္းမွကင္းၾကကုန္၏ တဲ႔။ ဟိုဘက္ကမ္း ဒီဘက္ကမ္းကို ငါလို႔မယူလိုက္လို႔ရွိရင္ အပူကင္းတယ္တဲ႔။ ကမ္းပါးကိုမူ ငါမယူ ထိုသူအပူကင္းသတည္း ... အပူကင္းခ်င္ရင္ ဟိုဟာကဟိုဘက္ကမ္း၊ဒီဟာက ဒီဘက္ကမ္းလို႔ ဆိုလိုက္ရင္ၿပီးသြားတာပဲ။ မင္းတို႔ကေတာ႔လူမူေရးေတြဘာေတြနဲ႔ မေကာင္းဘူးေလးေကာင္းတယ္ေလးနဲ႔အဲလို ၿဖစ္ေနၾကတယ္...ဟုတ္ကဲ႔လား။ နိဗၺာန္ေရာက္တယ္ဆိုတာဘယ္လုိဟာတံုးဆရာ႔.. .ဆိုေတာ႔စိတ္ညစ္တာေတြမရွိတာတဲ႔။စိတ္ဆိုတာ ေလာကီဆိုတာညစ္တတ္တယ္။အဲဒါမညစ္ေအာင္ ကိုယ္႔ဟာကိုရွင္းရတယ္။ စိတ္ေကာင္း,ၾကည္လင္,၀မ္းေၿမာက္လွ်င္ သံုးအင္ပုညၿပည္႔စံုၾက၊ ပုညၿပည္႔စံု လူနတ္ဘံု၊သူေဌးၿဖစ္ရလူ႔ဘ၀။ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ၿဖစ္ပယ္ပစ္သူတကာ ။ သူတကာဆိုတာကလည္းအ၀ိဇၨာရွိရင္ သူတကာရွိတယ္။အ၀ိဇၨာမရွိရင္သူတကာ မရွိဘူး။ တဏွာရွိရင္ သူတကာ ရွိတယ္၊တဏွာမရွိရင္ သူတကာမရွိဘူး။ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္၊ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ၿဖစ္ ပယ္ပစ္သူတကာ၊ စိတ္ညစ္ပယ္ခ်ိဳး၊စိတ္မဆိုး၊ေရာက္ရုိးနိဗၺဴတာ စိတ္မဆိုးဘူး၊စိတ္မညစ္ဘူးဆိုရင္အဲဒါ ....နိဗၺာန္ေရာက္သြားတယ္။စိတ္ဆိုး စိတ္ညစ္တယ္ဆိုတာ သူတကာေၾကာင္႔၊ကိုယ္႔ေၾကာင္႔၊ သူ႔ေၾကာင္႔နဲ႔။သူ႔ေၾကာင္႔၊ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ဆိုတာ ဘာလဲဆိုေတာ႔ အ၀ိဇၨာ ၊တဏွာ၊ဥပါဒါန္ ပဲ။ သူ႔ေၾကာင္႔၊ကိုယ္႔ေၾကာင္႔မရွိရင္အဲဒီအ၀ိဇၨာ၊တဏွာ၊ ဥပါဒါန္မရွိေတာ႔ဘူး။အ၀ိဇၨာ၊တဏွာ၊ဥပါဒါန္ မရွိရင္လည္းသူ႔ေၾကာင္႔ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ မရွိေတာ႔ဘူး။ သူ႔ေၾကာင္႔ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ မရွိရင္စိတ္ဆိုးတာလည္း မရွိဘူးစိတ္ညစ္စရာ မရွိဘူးတဲ႔။အဲဒါနိဗၺာန္ပဲ။ကဲ.. ေတာ္ၾကဦးစို႔။
Website - https:///muditar.blog.com
https://www.facebook.com/muditaralinnsayadwdhamachannallive/
တြင္လည္္္္္းဖတ္ရွဴ ႏိိိိိိိုင္ပါသည္ ။
--------------------------------------------------------------------------
No comments:
Post a Comment