သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ

သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ဘာလဲလို႔ေမးရင္ စာမွာ ဒီလိုဖြင့္ျပထားပါတယ္။

သုခဒုကၡံ သဟ အာယႏၱိ ဥပဂစၦႏၱီတိ သဟာယေကာ၊ အဓိပၸါယ္ေတာ့ ခ်မ္းသာဆင္းရဲကို အတူတကြ ခံစားတတ္ေသာေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းပါတဲ့။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ပါဠိက သဟာယကပါ။

မၾကာေသးခင္က မိမိတို႔ရိပ္သာကို သံုးဆယ္စြန္းစြန္း ဆရာ၀န္ႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာပါတယ္။ တစ္ေယာက္က တရား၀င္ဖို႔၊ တစ္ေယာက္ကေတာ့ အေဖာ္ အာမခံအျဖစ္ လိုက္လာတာပါ။ အေဖာ္ အာမခံအျဖစ္လိုက္လာတဲ့ ဆရာ၀န္က ေက်ာင္းတိုက္နဲ႔ ဆက္စပ္ေနသလို၊ တရားရိပ္သာ၀င္မယ့္ ဆရာ၀န္ကလည္း ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိကနဲ႔ ဆက္စပ္ေနျပန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ မိမိကလည္း ထိုက္သင့္သေလာက္ ကူညီရုံေပါ့။ ကူညီတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း ထူးၿပီး မကူညီမိပါဘူး။ ႏႈတ္အားျဖင့္ ေျပာျပရုံပါ။

မိမိ စိတ္၀င္စားတာက အေဖာ္အျဖစ္လိုက္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းဆရာ၀န္ကိုပါ။ အဲဒီဆရာ၀န္က ေရာက္တဲ့ေန႔မွာ သူ႕သူငယ္ခ်င္းဆရာ၀န္အတြက္ ကိုယ္တိုင္ အိပ္ရာခင္းေပး၊ ကိုယ္တိုင္ျခင္ေထာင္ေထာင္ေပး၊ ပါလာတဲ့ပစၥည္းေတြကို သင့္ေတာ္သလို ထားေပးရင္း သူ႕သူငယ္ခ်င္းကို အားေပးစကားေတြ တြင္တြင္ေျပာေနျပန္ပါတယ္။ ျပန္ခါနီးေတာ့ မိမိကိုလည္း သူ႔သူငယ္ခ်င္းက တစ္ခါမွ တရားမ၀င္ဘူးေသးလို႔ ဂရုစိုက္ဖို႔မွာေနျပန္ပါတယ္။ တရား၀င္ေနတဲ့ တျခားရက္ေတြမွာလည္း မၾကာခဏလာၿပီး လိုအပ္တာေတြ လုပ္ေပးေလ့ရွိပါတယ္။ သူ႕ရည္းစားေတာင္ ဒီေလာက္ဂရုစိုက္ပါ့မလားလို႔ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ေတြးလိုက္မိပါေသးတယ္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ကံသံုးပါးအမူအရာေလးေတြဟာ ျမင္ေနရသူ မိမိအတြက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကို ဖြင့္ျပေနသလို ခံစားရပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း အေဖာ္အျဖစ္ လိုက္ပို႔တဲ့ ဆရာ၀န္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကည္ညိဳသြားမိပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ တရားအားမထုတ္ဘူးေသးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ရိပ္သာေရာက္ေအာင္ ပို႔ေပးႏိုင္တာဟာ နည္းတဲ့သံေယာဇဥ္၊ နည္းတဲ့အသိဉာဏ္မွ မဟုတ္တာ။ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ဒါမ်ိဳးမွ၊ တျခားပစၥည္းနဲ႔ ခ်ီးေျမႇာက္တာထက္ ဓမၼနဲ႔ခ်ီးေျမႇာက္တာဟာ အေကာင္းဆံုး ခ်ီးေျမႇာက္မႈပါ။ အဲဒီဆရာ၀န္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ကံသံုးပါး အမူအရာေလးေတြၾကည့္ၿပီး ၾကည္ညိဳျဖစ္ရင္း အခု ေျပာျပမယ့္ ၀တၱဳေလးက အေတြးထဲေပၚလာတာပါ။

ျဖစ္စဥ္ႏွစ္ခုကို ႏႈိင္းယွဥ္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိႈင္းယွဥ္ရေအာင္ ပံုသဏၭန္ခ်င္းလည္း မတူပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္စဥ္ႏွစ္ခုလံုးက သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကို ဖြင့္ျပေနလို႔ပါ။

ကႆပဘုရား႐ွင္ လက္ထက္ေတာ္က ဃဋိကာရလို႔ အမည္ရတဲ့ အိုးထိန္းသည္ တစ္ေယာက္ ႐ွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဃဋိကာရရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက ေဇာတိပါလပါ။ ဃဋိကာရက ဇာတ္နိမ့္အမ်ိဳး၊ ေဇာတိပါလက ဇာတ္ျမင့္အမ်ိဳး။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အေတာ္ခ်စ္ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

တစ္ေန႔ေတာ့ ဃဋိကာရက ေဇာတိပါလကို ကႆပဘုရား႐ွင္ကို သြားဖူးဖို႔ ေခၚပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေဇာတိပါလက ဘယ္လိုျပန္ေျပာသလဲဆိုေတာ့ ``ဦးျပည္းရဟန္းကို ဖူးလို႔ ဘာအက်ိဳး႐ွိမွာလဲလို႔ ´´ ျပန္ေျပာပါတယ္။ ေဇာတိပါလရဲ႕ စကားသံထဲမွာ ဇာတ္ျမင့္ဆိုတဲ့ မာနသံက အထင္းသားေပၚေနပါတယ္။ ဃဋိကာရက သံုးႀကိမ္သံုးခါ ေခၚပါတယ္။ ေဇာတိပါလကလည္း သံုးႀကိမ္သံုးခါ ျငင္းပါတယ္။

ေဇာတိပါလရဲ႕ျငင္းသံအဆံုးမွာ ဃဋိကာရက ေရခ်ိဳးဖို႔ ျမစ္ဆိပ္ကို ေခၚျပန္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာေတာ့ ေဇာတိပါလက မျငင္းပါဘူး။ ဃဋိကာရေနာက္ကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း လိုက္ခဲ့ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဃဋိကာရက ေဇာတိပါလကို ပရိယာယ္နဲ႔ေခၚတာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ျမစ္ဆိပ္နဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားေက်ာင္းေတာ္နဲ႔ နီးလို႔ပါ။ ဃဋိကာရက ျမစ္ဆိပ္ေရာက္ေတာ့ ဘုရား႐ွင္ဆီ သြားဖူးဖို႔ ထပ္ေခၚျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဇာတိပါလက ျငင္းျမဲပါပဲ။ ဒီေတာ့ ဃဋိကာရက ေဇာတိပါလရဲ႕ ခါးပံုစကိုကိုင္ၿပီး ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႔ ေခၚျပန္ပါတယ္။ ေဇာတိပါလကေတာ့ ေ႐ွးနည္းအတိုင္း ျငင္းျမဲပါပဲ။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဃဋိကာရက ဘာလုပ္လိုက္သလဲဆိုေတာ့ ေဇာတိပါလရဲ႕ ဆံပင္ကို ကိုင္ခဲ့ၿပီး ျမတ္စြာဘုရားဆီလိုက္ခဲ့ဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ေဇာတိပါလလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး တုန္လႈပ္သြားပါတယ္။ ေဇာတိပါလက ဇာတ္ျမင့္၊ ဃဋိကာရက ဇာတ္နိမ့္၊ ဇာတ္နိမ့္သူက ဇာတ္ျမင့္သူရဲ႕ ဆံပင္ကိုကိုင္ခဲ့ရင္ သူတို႔ေခတ္ဥပေဒအရ ေသဒဏ္ပါ။ ဒီေတာ့ ေဇာတိပါလက ဘယ္လိုစဥ္းစားသလဲဆိုေတာ့ ``သူငယ္ခ်င္း ဃဋိကာရဟာ ေသဒဏ္ကိုမမႈဘဲ ငါ့ရဲ႕ဆံပင္ကိုကိုင္ၿပီး သူ႔ဆရာ ဘုရား႐ွင္ဆီလိုက္ခဲ့ဖို႔ ေခၚတယ္။ ဒီအျပဳအမူဟာ ငါ့အေပၚ အေတာ္ခ်စ္လို႔ျဖစ္မယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္စံုတစ္ခုေသာအက်ိဳးကို လိုလားလို႔ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ သူ႔ေစတနာကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ လိုက္သြားမွပဲ ´´ လို႔ စဥ္းစားပါသတဲ့။ ၿပီးေတာ့ ``သူငယ္ခ်င္း ဃဋိကာရ ... ဆံပင္ကိုင္တဲ့အထိေတာင္ သင့္ဆရာကို ဖူးျမင္ေစလိုသလား´´ လို႔ ျပန္ေမးလိုက္ပါတယ္။ ဃဋိကာရကလည္း ``ဟုတ္ပါတယ္ သူငယ္ခ်င္းရယ္ ´´လို႔ ေျပာၿပီး ေဇာတိပါလကို ဘုရား႐ွင္ဆီ ပို႔ေပးဖို႔ စီစဥ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာေျပာခ်င္တာက ေဇာတိပါလရဲ႕ အေတြးပါ။ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ အသိကိုေမ့ၿပီး ဇာတ္နိမ့္၊ ဇာတ္ျမင့္ ဥပေဒဆီကိုသာ ေတြးလိုက္ရင္ ပြဲက တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ေျပာင္းၿပီး အက်ည္းတန္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔တစ္ေတြဟာ တကယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ပြဲကအက်ည္းတန္မသြားဘဲ အလွပဆံုးပြဲေလးတစ္ပြဲ ျဖစ္သြားတာပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေဇာတိပါလက ျမတ္စြာဘုရားဆီ ေရာက္သြားခဲ့လို႔ပါ။

ၿပီးေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ အံ့ၾသဖို႔ေကာင္းတာက ဇာတ္ေပါင္းခန္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားဆီ သြားဖို႔ အေၾကာက္အကန္ျငင္းေနခဲ့တဲ့ ေဇာတိပါလဟာ တျခားသူဟုတ္႐ုိးလား၊ မိမိတို႔ရဲ႕ ေဂါတမဘုရားအေလာင္း ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။

ဘာပဲေျပာေျပာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ေယာက္ ဂမ႓ီရေယာင္ေယာင္၊ ဓာတ္ေယာင္ေယာင္၊ နတ္ေယာင္ေယာင္၊ ေတာလိုလို၊ ေတာင္လိုလို ဆရာဆီေရာက္ၿပီး ဘာသာေရးလမ္းေၾကာင္း ေခ်ာ္ေနလို႔ တည့္မတ္ေပးရတဲ့အေရး အင္တင္တင္ လုပ္ေနခဲ့ရင္ေတာ့ ဃဋိကာရထံုး ႏွလံုးမူၿပီး နားရင္းအုပ္သင့္ရင္ အုပ္ပစ္လိုက္ဖို႔ပါပဲေလ။

ဆရာေတာ္ အ႐ွင္ရာဇိႏၵ (ရေ၀ႏြယ္-အင္းမ)
မဇၥ်ိမပဏၰာသပါဠိေတာ္ - ဃဋိကာရသုတ္
အင္တာဗ်ဴးဂ်ာနယ္ ၂၅-၁၂-၂၀၀၂


https://muditar.blog.com
www.facebook.com/muditaralinnsayadaw/
www.facebook.com/muditaralinnsayadwdham
achannallive/ တြင္လည္းဖတ္႐ွဴႏိုင္ပါသည္ ။