【“ေနထြက္လာတာ ၊၀င္ဖုိ႔ပါ၊ အဲဒါလူ႔ဘ၀”】

❖ ေနလံုးႀကီးထြက္လာတာၾကည့္လိုက္ပါ။
ထြက္လာတဲ့ေနလံုးႀကီး တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔သြားေနတာ
ဘာအတြက္သြားေနတာလဲဆိုရင္ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ဖို႕၊
ကြယ္၀င္ဖို႕အတြက္ကိုပဲ သြားေနတာ။
ထြက္လာတဲ့ေနလံုးႀကီး ေရြ႕လ်ားသြားေနတာဟာ
ကြယ္ေပ်ာက္မယ့္ဘက္ကို ေရြ႕လ်ားၿပီး
သြားလာေနသလို ေမြးဖြားလာတဲ့ သတၱ၀ါတိုင္း၊
သတၱ၀ါတိုင္းဟာလည္း ေသျခင္းတရားဆီကိုပဲ
ဦးတည္ၿပီးေတာ့ သြားေနၾကရတာပဲ။

❖ လူသားတိုင္း၊ လူသားတိုင္းဟာ ေသမယ့္ေန႔၊
ေသမယ့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ၿပီးေတာ့ ေနၾကရတာပါပဲ။
ေသမယ့္ေန႔၊ ေသမယ့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ရင္းနဲ႔
ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနၾကရတာပါပဲ။

❖ ေသမယ့္ေန႔ကို ထမင္းစားရင္းေစာင့္ေနရတယ္
ဆိုတဲ့ စကားထက္ ေသမယ့္ေန႔ကို ဆင္းရဲဒုကၡမ်ိဳးစံု
ခံစားရင္း ေစာင့္ေနရတယ္ဆိုတဲ့ စကားက
လူသားေတြအတြက္ပိုၿပီး မွန္ပါတယ္။
ေနထြက္လာတာ ၀င္ဖို႔ပဲမဟုတ္လား။
ေမြးဖြားလာတာ ေသဆံုးဖို႔ပဲမဟုတ္လား။
ေနထြက္ျခင္းဟာ ေန၀င္ျခင္းမွာ အဆံုးသတ္သလို၊
ေမြးဖြားျခင္းဟာလည္း ေသဆံုးျခင္းမွာ
နိဂံုးခ်ဳပ္ရတာပဲ မဟုတ္လား။

【“မေသခင္ လုပ္ရမယ့္အလုပ္က ႏွစ္ခုပါ။”】
══════
❖ (၁)။ကတၱဗၺံ ကုသလံ။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳရမယ္။
❖ (၂)။ စရိတဗၺံ ျဗဟၼစရိယံ။
ျမတ္ေသာအက်င့္ က်င့္ရမည္။

❖ “ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳရမယ္”ဆိုတာက
ဒါနေကာင္းမႈ၊ သီလေကာင္းမႈ၊ သမထေကာင္းမႈလုိ႔
ေခၚတဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈသံုးမ်ိဳးကို ျပဳလုပ္ရမယ္လုိ႔
ဆိုလိုပါတယ္။

❖ “ျမတ္ေသာအက်င့္ က်င့္ရမယ္”ဆိုတာက သံသရာ၀ဋ္
ဆင္းရဲမွ အၿပီးတိုင္ လြတ္ေျမာက္သြားေစႏိုင္တဲ့
၀ိပႆနာ အက်င့္ကို က်င့္ၾကံအားထုတ္ရမယ္
လုိ႔ ဆိုလိုပါတယ္။

❖ အႏွစ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ ဒါနအလုပ္၊ သီလအလုပ္၊
သမထအလုပ္၊ ၀ိပႆနာအလုပ္၊
အလုပ္ေလးမ်ိဳးကို မျဖစ္မေန လုပ္ၾကရပါမယ္။

❖ လုပ္တဲ့ေနရာမွာလည္း ေအးေအးေဆးေဆး ၊
ျဖည္းျဖည္းေႏွးေႏွး လုပ္ၾကရမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ေခါင္းမီးေလာင္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို နမူနာထားၿပီးေတာ့
ျမန္ျမန္ထက္ထက္၊ သြက္သြက္လက္လက္
လုပ္ၾကရပါမယ္။

❖ ေခါင္းမွာမီးေလာင္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ တစ္ေနရာကေန
မီးစေလးတစ္ခုနဲ႔ ပစ္လိုက္လုိ႔ ေခါင္းမွာ မီးေလာင္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ဒီမီးကို ဘယ္သူပစ္လိုက္တာလဲ။
ဘယ္အရပ္မ်က္ႏွာက လာတာလဲ ၊
မီးကေရာ ဘာမီးလဲ၊ ရွားမီးလား၊
ဖေယာင္းတိုင္မီးလား၊ ေရနံဆီမီးလား
စသည္အားျဖင့္ မီးလာတဲ့ အရပ္ကိုလည္း
ၾကည့္ေနစရာ၊ ရွာေနစရာ မလိုဘူး။
ဘာမီးလဲ ဆိုတာကိုလည္း စူးစမ္းေနစရာမလိုဘူး။
ေခါင္းမွာေလာင္ေနတဲ့မီးကို
ၿငိမ္းေအာင္ ၿငိႇမ္းဖုိ႔ပဲလိုတယ္။
မီးၿငိႇမ္းတဲ့အလုပ္ဟာ မီးေလာင္ခံေနရသူ
တစ္ေယာက္အတြက္အေရးႀကီးဆံုးအလုပ္ပဲ။

❖ အဲဒီေလာင္ေနတဲ့မီး ၿငိမ္းေအာင္ ၿငိႇမ္းတဲ့ေနရာမွာလည္း
ေအးေအးေဆးေဆး၊ ျဖည္းျဖည္းေႏွးေႏွး၊
ခပ္ထိုင္းထိုင္းကေလးၿငိႇမ္းေနလုိ႔ မျဖစ္ဘူး။
လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္၊ သြက္သြက္လက္လက္၊
ခပ္သုတ္သုတ္ကေလး ၿငိႇမ္းႏိုင္မွျဖစ္မယ္။

❖ အျမန္ဆံုး၊ အသြက္ဆံုး ၿငိႇမ္းႏိုင္မွဆင္းရဲဒုကၡက
လြတ္ေျမာက္ႏိုင္တယ္။ ေခါင္းမီးကေနတစ္ဆင့္
တစ္ကိုယ္လံုးမီးေလာင္တဲ့ေဘး၊ ေသရမယ့္ေဘးက
လြတ္ေျမာက္ႏိုင္တယ္။
အဲဒီလိုပါပဲ၊ ဒါန၊ သီလ၊ သမထနဲ႔တကြ ၀ိပႆနာ
အလုပ္ကို အားထုတ္တဲ့ေနရာမွာလည္း
ေအးေအးေဆးေဆးအားထုတ္ေနရမွာ မဟုတ္ဘူး။
ျဖည္းျဖည္းေႏွးေႏွး အားထုတ္ေနရမွာမဟုတ္ဘူး။
လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္အားထုတ္ရမွာ။
သြက္သြက္လက္လက္ အားထုတ္ရမွာ။
ခပ္သုတ္သုတ္ အားထုတ္ရမွာ။ ………

【ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိက-ေရႊပါရမီေတာရ】

https://muditar.blog.com
www.facebook.com/muditaralinnsayadaw/
www.facebook.com/muditaralinnsayadwdham
achannallive/ တြင္လည္းဖတ္႐ွဴႏိုင္ပါသည္ ။