ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အသက္ေမြးရန္အတြက္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းပညာကိုသင္ယူေလ့လာ ၾကသည္။ေဆးကုတတ္ေအာင္ ေဆးပညာ၊ အေဆာက္အဦး၊လမ္း၊တံတားေတြတည္ ေဆာက္တတ္ေအာင္အင္ဂ်င္နီယာပညာ စသည္ျဖင့္ ၀ါသနာပါရာ၊လက္လွမ္းမွီရာ၊အဆင္ေျပရာ ပညာအရပ္ရပ္တို႔ကို ဆည္းပူးေလ့လာသင္ယူၾကေပသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္မူ- စားေရး၊၀တ္ေရး၊ ေနထိုင္ေရးတို႔အတြက္ျဖစ္၏။ထို စား၀တ္ေနေရးတို႔အတြက္ပညာသင္ယူၾကရာ၌ သူ႔ထက္ငါအၿပိဳင္အဆိုင္သင္ယူၾကေပသည္။
တခ်ိဳ႕မွာမူ ကိုယ့္ထက္တျခားသူက ပိုေတာ္သြားလွ်င္ပင္ မနာလို၀န္တို၊အပုပ္ခ်၊ အတင္းေျပာ ကာဂုဏ္သတင္းႏြမ္းေအာင္ ျပဳလုပ္တတ္ၾကသည္။ သူတစ္ပါးတို႔ထက္သာခ်င္ေသာ အႏိုင္ရယူလိုမႈ မွားယြင္းေနသည္။ အဓမၼကို မမၼျဖင့္အႏိုင္ယူရာ၏ ဆုိေသာဓမၼပဒပါဠိ ေတာ္အဆံုးအမအတိုင္း က်င့္ႀကံေနထိုင္သြားမွသာ ဂုဏ္ယူဖြယ္ေသာ အႏိုင္ရျခင္းျဖစ္သည္ ကို သတိရွိရပါမည္။သူက လိုခ်င္လြန္းေနလွ်င္ ကိုယ္ကေပးကမ္းျခင္းျဖင့္၊ သူကခက္ထန္လြန္းေနလွ်င္ကိုယ္ကေမတၱာစိတ္ျဖင့္၊ သူကမဆင္မျခင္ မိုက္မဲေတြေ၀စြာ ကိုယ့္အေပၚ ျပစ္မွားေစာ္ကားေနလွ်င္ကိုယ္က ဆင္ျခင္ဉာဏ္ေ႔ရွသြားၿပီးေ၀ဖန္ပိုင္းျခားကာ လမ္းမွန္ကို ျပသေပးျခင္းျဖင့္ တုန္႔ျပန္အႏုိင္ယူရမည္ျဖစ္၏။
ေသမင္းကို အႏိုင္ရခ်င္လွ်င္လည္းဓမၼျဖင့္ အႏိုင္ယူရမည္ျဖစ္သည္။ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ေအာင္ပြဲ၀င္ ဆိုသည့္အတိုင္းဘ၀မွာစား၀တ္ေနေရး ေျပလည္ဘို႔အတြက္ႀကိဳးစားရုန္းကန္ ေနၾကသလို ေသမင္းေခၚခ်ိန္မွာ ၿပံဳးၿပံဳးေလးေသႏိုင္ဘို႔၊ အေသျမတ္ဖို႔အတြက္လည္းႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ၾကရမည္ျဖစ္၏။ေသကာမွအပုပ္ေကာင္ ရုပ္ေဆာင္ၾကေသာ ပန္းေခြႀကီးေတြ၊ပန္းကံုးႀကီးေတြ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးဖံုးအုပ္ကာအလွဆင္ၾကျခင္းကို အေသလွသည္ဟုေခၚဆိုသည္ မဟုတ္ပါေပ။ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံကဘုရင္ေတြလို မေသခင္မွာ ေသသြားလွ်င္ ရုပ္အေလာင္းေကာင္ထားဘို႔ ပိရမစ္ႀကီးေတြတည္ေဆာက္ေနျခင္းမ်ိဳးသည္လည္း အေသျမတ္ေအာင္ျပင္ဆင္ေနျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပါေပ။ အခ်ိန္ကုန္ လူဆင္းရဲ၊ကိုယ္က်ိဳးနည္းေသာ လုပ္ရပ္တို႔သာ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
မည္သူမေသရွိမလဲဟုေမးလွ်င္ မည္သူမွ်မရွိပါေပ။ အားလံုးေသၾကရမည့္သူမ်ားသာျဖစ္သည္။ ပုဂၢိဳလ္မေသေအာင္ကတားလို႔မရ၊ ဉာဏ္မေသေအာင္ေတာ့တားလို႔ရသည္။ထိုသို႔ ဉာဏ္မေသေအာင္လုပ္ေနျခင္းသည္ပင္ အေသျမတ္ေအာင္ျပင္ဆင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ကံသာလွ်င္အမိ ကံသာလွ်င္အဖဆိုတာက ေလာကစကား၊ ဉာဏ္သာလွ်င္အမိ ဉာဏ္ သာလွ်င္အဖ ဆိုတာက ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၏တရား၊ ၀ယဓမၼ သခၤါရာ အပၸမာေဒနသမၸာေဒထ-ျပဳျပင္ဖန္တီးတတ္ေသာတရားတို႔သည္ ပ်က္ဆီးျခင္းသေဘာရွိၾကကုန္၏၊မေမ့ေလ်ာ့ေသာ သတိတရားျဖင့္ျပည့္စံုစြာေနရစ္ၾကကုန္ေလာ့။ ဟူသည့္ျမတ္စြာဘုရား၏ေနာက္ဆံုးေသာ သတိေပးစကားကလည္းအေသျမတ္ခ်င္ ေသနည္းသင္ဟုဆံုးမေနသလိုပင္ျဖစ္ပါသည္။
ကာမႏွင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းခံတုန္းေကာင္း၍ အေကာင္းမဆံုး၊စ်ာနႏွင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းခံတုန္း ေကာင္း၍ အေကာင္းမဆံုး ဟူေသာ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ဓမၼ နီတိအဆံုးအမကဲ့သို႔အဆင္း၊အသံ၊အနံ႔၊အရသာ၊ အထိအေတြ႔ဟူေသာ ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔သည္ အခ်ိန္ကိုျဖဳန္းခံစားေနတုန္းသာ ေကာင္းသေယာင္ေယာင္ရွိေသာ္လည္းကိေလသာ တဏွာကႀကီးထြားေနျခင္းေၾကာင့္ ေသခ်ိန္ၾကလွ်င္ေတာ့အေကာင္းႏွင့္အဆံုးသတ္မွာ မဟုတ္ပါေပ။စ်ာန္တရားတို႔ျဖင့္ခံစားကာ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနျခင္းသည္လည္းဒိ႒ိမျပဳတ္ေသး ေသာပုဂၢိဳလ္မွာမိုးဖ်ားျဗဟၼာျဖစ္ေနျငားေသာ္လည္း ေဖာက္လြဲပါယ္ရြာ ေရာက္ရေသးသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေတာ့သည္။
သို႔ျဖင့္မည္သို႔ အခ်ိန္ကို အသံုးခ်ၾကရမည္နည္း။ ဉာဏႏွင့္အခ်ိန္သံုး သံုးတုန္းေကာင္းၿပီးဘ၀ဆံုး ဟူ၍ ျပန္လွန္ကာနားလည္ၾကရပါမည္။ သတိဉာဏ္ႏွင့္အခ်ိန္ကိုအသံုးခ်ရမည္။ ဉာဏ္လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့သတိကပါလာရသည္။ သတိရွိမွလည္းဉာဏ္ကျဖစ္သည္။သတိႏွင့္ ဉာဏ္ကခြဲထားလို႔မျဖစ္ပါေပ။ အတူယွဥ္ဘက္တရားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ဉာဏ္ရွိမွ တရားသေဘာတို႔ကို ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ ေတြ႔ျမင္ရသည္။ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာေတြ႔မွလည္း ခင္တြယ္စရာမထင္ ရြံရွာစရာျမင္ေတာ့သည္။ ကိေလသာအညစ္ေၾကးဉာဏ္ျဖင့္သာ စင္ေအာင္ေဆးႏိုင္သည္။ ငုတ္လွ်ိဳးကာ ပုန္းေအာင္းေနေသာကိေလသာအႏုသယတို႔သည္ ကားယာခင္းထဲကျမက္ငုတ္တိုတို႔ႏွင့္တူသည္။မိုးမ်ား ရြာသြန္းလိုက္လွ်င္စိမ္းစိုကာတေထာင္းေထာင္း သူ႔ထက္ငါအၿပိဳင္ေပါက္လာၾကသလို အတြင္းက အႏုသယကိေလသာတို႔သည္လည္း ဉာဏ္ဓားႏွင့္အျမစ္ျပတ္ပယ္သတ္မထားလွ်င္ ကာမဂုဏ္ငါးပါးမိုးတို႔ရြာသြန္းၿဖိဳးေသာအခါ အဆင္းလွလွေလးေတြ၊အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြ၊ အနံ႔ေမႊးေမႊးေလးေတြ၊အရသာရွိရွိ ေလးေတြ၊ အထိအေတြ႔ေကာင္းေကာင္းေလးေတြေနာက္သို႔ တေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ေတာ့သည္သာျဖစ္သည္။
ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔ႏွင့္သာအခ်ိန္ကိုမကုန္လင့္ေစႏွင့္။ သတိဉာဏ္ႏွင့္အၿမဲဆင္ျခင္၊အေသျမတ္ေအာင္ ျပင္ၾကကုန္ေလာ့။ဘုရား၊တရား၊ သံဃာတည္းဟူေသာရတနာျမတ္သံုးပါးထံ အျမန္ဆံုးခ်ဥ္းကပ္၊ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟမီးမ်ား အျမန္ဆံုးကုန္ေအာင္၀ိပႆနာေဆးမေနွးအျမန္ သံုးေဆာင္ၾကကုန္ေလာ့။ဤနည္းျဖင့္ က်န္ရွိေနေသးေသာအခ်ိန္တို႔ကိုအက်ိဳးရွိ ေအာင္ အသံုးခ်၊ေသကာက်မွေနာင္တမရၾကရေအာင္ ျမတ္စြာဘုရား၏တရားေရးစင္ေအး ရွိေနေသးခ်ိန္တြင္မဂၢင္တရားမ်ား ပြားမ်ားၾကကုန္ေလာ့။
သတိသံေ၀ဂျဖစ္ေစဘို႔ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ အဂၢမဟာပ႑ိတမိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏-ခႏၶာရတြက္၊ေသဘို႔ရက္၊ခ်ိန္းခ်က္မရွိၾက။ ေသခါနီးမွာ၊နိမိတ္လာ၊ေရာက္ရာဘံုဘ၀။ ငရဲစရွိ၊ဒုဂၢတိ၊ျမင္ဘိထိုကာလ။ ရင္တြင္းလိႈက္ပူ၊ပြက္ပြက္ဆူ၊ကယ္သူေ၀းမည္ပ။ ဘယ္သားဘယ္သမီး၊ဘယ္ပစၥည္း၊ခ်ည္းႏွီးထိုကာလ။ မသာႏွလံုး၊ေသလြန္ဆံုး၊အရံႈးနာၾကည္းစြ။ ခ်ိိန္မေႏွာင္းခင္၊ယခုပင္၊ျမန္လွ်င္အားထုတ္ၾက။ မဂၢင္မွသာ၊အားကိုးရာ၊ေခမာေျဖာင့္တန္းလွ။ အကုသလာ၊ေႂကြးေတြဟာ၊မ်ားစြာအနႏၲ။ မဂ္ဉာဏ္ဆိုက္ေရာက္၊ေႂကြးကုန္ေပ်ာက္၊ ကဲေမာက္လြန္ခ်မ္းျမ။ ဟူေသာသံေ၀ဂလကၤာျဖင့္ အေသျမတ္ခ်င္ ေသနည္းသင္ ဓမၼဒါနေဆာင္းပါးကိုနိဂံုးခ်ဳပ္အပ္ၿပီ။
Website - https:///muditar.blog.com
https://www.facebook.com/muditaralinnsayadwdhamachannallive/
တြင္လည္္္္္းဖတ္ရွဴ ႏိိိိိိိုင္ပါသည္ ။
--------------------------------------------------------------------------
No comments:
Post a Comment