ဘဝက အကာအကြယ္မဲ႔တယ္

ျမတ္စြာဘုရားက -
အတာေဏာ ေလာေကာ အနဘိႆေရာ - ေလာကႀကီးဟာ အကာအကြယ္ ကင္းမဲ႔ပါတယ္ ။ အုပ္ခ်ဳပ္နိုင္သူ , ထိန္းထားနိုင္သူ မရွိပါဘူး တဲ႔ ။

ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး အဆိုးဘက္ တြန္းပို႔ခံေနရတာကို ဘယ္သူမွ မကာကြယ္နိုင္ပါဘူး ။ ေရြ႕ရွားေနတာကိုလည္း ဘယ္သူမွ ထိန္းလို႔ မရပါဘူး တဲ႔ ။

ဒီအေၾကာင္းကို ဓမၼပဒ မွာ - ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေဟာျပထားတယ္။

- န သႏၲိ ပုတၱာ ကာဏာယ။
- န ပိတာ နာပိ ဗႏၶဝါ ။
- အႏၲေကနာဓိပႏၷႆ ။
- နတၳိ ဉာတီသု တာဏာတာ။ အဓိပါယ္က -

ေသျခင္းက လႊမ္းမိုးခံထားရတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ အဖို႔ ေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္ဖို႔ရာ သားသမီးေတြဆိုတာ မိဘမွာ မရွိပါ ။

သားက အထူးကု ဆရာဝန္ႀကီး တဲ႔ ။
အေမ,အေဖေတြက အားကိုးလိုက္ၾကတာ ။ ဘာအထူးကုႀကီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူကိုယ္တိုင္လည္း သြားရတာပဲ ။

ဒါေပမယ့္ လူေတြက အားကိုးၾကတယ္ ။ သားက အထူးကု ဆရာဝန္ႀကီး , သမီးက အထူးကု ဆရာဝန္ႀကီးတဲ႔ ၊ မိဘေတြက အားကိုးၾကတယ္ ။

အဲဒီလို အားကိုးစရာ ရွိတယ္လို႔ ထင္ရတဲ႔
မိဘေတြ , ဆရာဝန္ေတြ ဘာမွ ေၾကာက္စရာ မရွိဘူးလို႔
ဘုန္းႀကီးတို႔ငယ္ငယ္က ေအာက္ေမ့တာ ။ အမွန္ေတာ့ အားကိုးစရာ မရွိဘူး ။ အကာအကြယ္ မရွိပါဘူး။

သားသမီးကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္နိုင္တဲ႔ မိဘဆိုတာလည္း မရွိၾကပါ ။ အကာအကြယ္ ေပးနိုင္တဲ႔ ေဆြမ်ိဳးဆိုတာလည္း မရွိပါ တဲ႔ ။ ဘယ္သူမွ ကာကြယ္လို႔ မရဘူး တဲ႔ ။

-------------------------------------

ဟုတ္ရဲ႕လား ?

ရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္ႀကီး

ရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္ႀကီးဟာ ပရိနိဗၺာန္ မစံခင္ သူ႔အသက္ကို ၾကည့္လိုက္မိတယ္ ။ ၾကည့္လိုက္တဲ႔အခါ သူ႔အသက္ က ( ၇ ) ရက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ ဆိုတာေတြ႔ေတာ့ ဘယ္ေနရာ ေခါင္းခ်မလဲ စဥ္းစားတယ္ ။

ေမြးရပ္ေျမ ျပန္ျပီး ေခါင္းခ်မယ္ ၊ မယ္ေတာ္ႀကီးကို တရားေဟာျပီး အက်ြတ္တရား ရေစမယ္ ၊ ေနာက္ဆံုးတရား ေဟာတဲ႔အေနနဲ႔ သြားမယ္ ဆိုျပီး ဘုရားဆီ ခြင့္ပန္လို႔ ေမြးရပ္ေျမကို ျပန္ခဲ႔တယ္ ။

တစ္ေန႔ တစ္ယူဇနာနဲ႔ ၇- ရက္ ျပည့္တဲ႔ေန႔မွာ ေမြးရပ္ေျမ ျဖစ္တဲ႔ နလကရြာ ေရာက္တယ္ ။ ဒီလို ေဝးကြာတဲ႔ခရီးကို ေလ်ွာက္သြားနိုင္တယ္ ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ က်န္းမာေသးတယ္ ေျပာရမယ္ ။

ေမြးရပ္ေျမ ေရာက္ေတာ့ သူေမြးဖြားခဲ႔တဲ႔ အခန္းကို ျပင္ခိုင္းျပီး အိမ္မွာက်ိန္းဖို႔ စီစဥ္တယ္ ။ အဲဒီခ်ိန္ထိ က်န္းမာေနတုန္းပဲ ။

ညပိုင္းေရာက္ေတာ့ သံဃာေတြကို တရားဓမၼ ေဟာျပီး ျပန္လြတ္တယ္။ ညီေတာ္ စုႏၵတစ္ပါးပဲ အနားမွာ ရွိတယ္ ။
ညဥ့္ဦးယံ ေရာက္ေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ႀကီး ေရာဂါေဖာက္လာတယ္။ ဝမ္းေသြး သြားတယ္ ။
------------------------------------

ည သန္းေခါင္ေက်ာ္ေလာက္မွာ ဘယ္သူေတြ လာသလဲ ဆိုရင္
- စာတုမဟာနတ္မင္းႀကီးေတြ ၊
- သၾကားမင္းေတြ ၊
- ျဗဟၼာမင္းေတြ လာၾကတယ္တဲ႔ ။ လူမမာ လာေမးၾကတယ္ ။

ေမးရံု ေမးတာေနာ္ ။ သူတို႔ ေဆးမကုဘူး ။

တစ္ခ်ိဳ႕က ထင္ေကာင္းထင္မယ္ ။ သၾကားမင္း ဆင္းကုရင္ ေပ်ာက္မယ္ ။ သၾကား အားကိုးတဲ႔ လူစုကလည္း မနည္းဘူးေနာ္ ။

ရွင္သာရိပုတၱရာ ေရာဂါ သၾကားကုလို႔ ေပ်ာက္မယ္ ဆိုရင္ ဒီသၾကား အလကားေနပါ့မလား ။ ကုေပးသြားမွာေပါ့ ။

သၾကားထက္စြမ္းတဲ႔ ျဗဟၼာႀကီးေတြ ဆင္းျပီး လာကန္ေတာ့သြားတယ္ ။ ဘယ္သူမွ မတတ္နိုင္ဘူး ။ လာေမးရံု ေမးတာ ။ အရွင္ဘုရား သက္သာလား ? ေနေကာင္းလား ? ဒါပဲေနာ္ ။ လူ႔သဘာဝ ဒီတိုင္းပဲ သြားမွာ ။ ဘာမွ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ မထားနဲ႔ ။

-------------------------------

ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က
ရုပ္ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အခုလို အတိအလင္း ေဟာထားတယ္ ။

- ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဆိုတာ ထာဝရ နာျပီးေတာ့ ေနတာတဲ႔ ။
ၾကက္ဥ ငွက္ဥကေလးလိုပဲ တဲ႔ ။ ပစ္ေပါက္ျပီး ကစားလို႔ မရဘူး။

ေစ်းထဲမွာ ၾကက္ဥဝယ္ရင္ သိပ္သတိထားရတယ္ ။ မေတာ္တဆ လြတ္က်သြားရင္ ကြဲမွာကိုး ။
ခႏၶာကိုယ္ႀကီးလည္း ခလုတ္တိုက္ျပီး လဲက်မယ္ ဆိုရင္ အရိုးက်ိဳး သြားနိုင္တယ္ ။ မဟုတ္ဘူးလား ။
ဒါေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ဥလို မခိုင္မာဘူး တဲ႔ ။

အင္မတန္ ပါးလႊာတဲ႔ အေရျပားေလးနဲ႔ အုပ္ထားတာတဲ႔ ။
အေရခြံေလးနဲ႔ အုပ္ထားတာ ဆိုေတာ့ ၾကက္ဥေလာက္ မခိုင္မာဘူး ေပါ့ ။

အဲဒီလို ခႏၶာကိုယ္ႀကီး ရထားပါလ်ွက္ - ေဟ့ ေနေကာင္းလား ? ေမးတဲ႔အခါ "ေနေကာင္းပါရဲ႕ဗ်ာ , ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ပဲ လို႔ ေျပာရင္
မသိမိုက္မဲလို႔ ေျပာတာတဲ႔ ။ မသိမလိမၼာ လို႔ ေျပာတာတဲ႔ ။

ေအး ဘဝအသြင္ကို သာယာတဲ႔အျမင္နဲ႔ ၾကည့္ရင္ေတာ့
တစ္မ်ိဳး ျမင္ေကာင္းျမင္လိမ့္မယ္ ။ ဓမၼနဲ႔ ၾကည့္ရင္ေတာ့ ယခုလိုပဲ ျမင္ရမွာပဲ ။

" ေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ"
( ဘဝအသြင္ကို ဓမၼအျမင္ျဖင့္ ရႈၾကည့္ျခင္း ၊ စာ - ၂၀-၂၇ မွ )

https://muditar.blog.com
www.facebook.com/muditaralinnsayadaw/
www.facebook.com/muditaralinnsayadwdham
achannallive/ တြင္လည္းဖတ္႐ွဴႏိုင္ပါသည္ ။