ျပန္ခဲ့ပါေတာ့သားေတာ္ေမာင္ပၪၨင္းဘုရား

၁။ စာေပပရိယတ္၊ က်မ္းဂန္တတ္မွ၊
ျမင့္ျမတ္ေပမည္၊ၾကံေတြးရည္၍၊
ထိုဤၿမိဳ႕သို႔၊ သားေတာ္ပို႔သည္၊
လြမ္းလို႔ေနရပါသည္ဘုရား။

၂။ ဖခမည္းႏွင့့္၊သားႀကီးမည္ေတာ၊္ေန႔စဥ္ေမ်ွာ္၍၊
ေပၚလာလိမ့္ႏိုး၊လာလိမ့္ႏိုးျဖင့္၊
လက္ခ်ိဳးေရတြက္ေနရပါသည္ဘုရား။

၃။ ေျမးသားလူေထြး၊ငယ္ႏုေသးသည့္၊
ကေလးအမ်ား၊ေခ်ာင္းႀကိဳၾကားမွာ၊
ငါး႐ွာဖား႐ိုက္၊ကစားလိုက္ႏွင့္၊
ငယ္ခိုက္ခ်ိန္ေလး၊စာႏွင့္ေ၀းသည္၊
ေတြးရင္း ရင္ေလးေနမိပါသည္ဘုရား။

၄။ ရပ္သူရြာသား၊လူအမ်ားမွာ၊
တရားေရေအး၊တိုက္ေကြၽးမည့္သူ၊မ႐ွိမူ၍၊
လူသည္လူ႔အသိမ႐ွိၾကေတာ့ပါဘုရား။

၅။ သားေတာ္ငယ္ေပါင္း၊ရြာကေက်ာင္းမွာ၊
ေက်ာင္းသားကိုပင္၊မေတြ႔ျမင္ခဲ့၊
ကိုရင္ဘယ္မွာ ျဖစ္ထြန္းပါလိမ့္၊
သာမေဏ၀ါ၀င္း၊မ႐ွိလ်င္းေသာ္၊
ပၪၨင္းဘယ္မွာ၊ ျဖစ္ထြန္းပါလိမ့္၊
ပင္မွာသက္သက္ ခက္လက္မျဖာ၊
သာသနာလ်ွင္၊ေရာင္၀ါမလင္းႏိုင္ေတာ့ပါဘုရား။

၆။ သာသနာရင္းျမစ္၊ေတာကျဖစ္လ်ွက္၊
ေတာပစ္ၿမိဳ႕ေပၚ၊သားေတာ္ေပ်ာ္က၊
ေတာ္မေတာ္ပင္၊ၾကံေတြးဆင္၍၊
လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္၊ေတာရပ္ထံသို႔၊
ျပန္ခဲ့ပါေတာ့ သားေတာ္ေမာင္ပၪၨင္းဘုရား။
=======================

https://muditar.blog.com
www.facebook.com/muditaralinnsayadaw/
www.facebook.com/muditaralinnsayadwdham
achannallive/ တြင္လည္းဖတ္႐ွဴႏိုင္ပါသည္ ။