စိတ္ကေလးသိပ္အေဝးမသြားပါန႔ဲ

စိတ္ပ်႕ံလြင့္တယ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ပူေလာင္တ့ဲသေဘာပါပဲ။ ဟိုအေၾကာင္းေတြးလိုက္ ဒီအေၾကာင္းေတြးလိုက္ ေတြးေနရတာ တကယ္ေတာ့ ပင္ပန္းပါတယ္။ ပူေလာင္ပါတယ္။

လူေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ အေတြးန႔ဲ အေဖာ္လုပ္ျပီးေနတတ္ၾကတယ္။ မအားပါဘူး မအားပါဘူးလို႔ ေျပာေနေပမယ့္ အေတြးေတြကေတာ့ တစ္ခုျပီးတစ္ခု တစ္မ်ဳိးျပီးတစ္မ်ဳိး ဝင္ေနၾကတာပဲ။ မအားတ့ဲၾကားက အလုပ္လုပ္ေနတ့ဲၾကားက ေတြးျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ေတြးေနၾကတာပဲ။

အခုတရားနာေနရင္းန႔ဲေတာင္ သာမန္ၾကည့္လိုက္ရင္ တရားနာတ့ဲအလုပ္ကို လုပ္ေနတယ္ဆိုေပမယ့္ တခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္မ်ား တရားထဲမွာ စိတ္မေရာက္ပဲ အိမ္အေၾကာင္း အလုပ္အေၾကာင္း တစ္ခုခုကို ေတြးမိေကာင္း ေတြးမိေနမယ္။ သမာဓိ မရွိဘူးဆိုရင္ေပါ့။

လူအမ်ားစုဟာ ဘယ္အလုပ္ကို လုပ္ေနပါတယ္လို႔ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပစရာအလုပ္တစ္ခုခု ရွိေပမယ့္ စိတ္ကေတာ့ ဒီအလုပ္ထဲမွာ အျပည့္အဝၾကီး မေရာက္ပဲ အေတြးတစ္ခုခု သို႔မဟုတ္ အေတြးမ်ားစြာဆီမွာ ေရာက္ေနတတ္ၾကပါတယ္။

ထမင္းစားေနသူတစ္ေယာက္ဟာ စားတ့ဲထဲမွာခ်ည္းပဲ စိတ္အျပည့္အဝ ေရာက္ေနတယ္ရယ္လို႔ မရွိပါဘူး။ သတိပ႒ာန္အမွတ္န႔ဲစားေနတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ စားတ့ဲအထဲမွာ စိတ္အျပည့္အဝ ေရာက္ေနမယ္။ အမွတ္သတိမပါပဲ စားေနတ့ဲသူကေတာ့ ထမင္းစားတ့ဲအလုပ္ကို လုပ္ေနရင္းန႔ဲလည္း အေၾကာင္းအရာတစ္ခုခု အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုခုကို ေတြးေနမွာပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ အေတြးေတြမ်ားျပီး စိတ္ပ်႕ံလြင့္ျခင္း မျဖစ္ေအာင္ စိတ္ကို ဘာဝနာတစ္ခုခုန႔ဲ ထုံမႊမ္းျပီး ထားရမယ္။ သတိပ႒ာန္တရားန႔ဲမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ပြားျခင္း ေမတၱာပြားျခင္းတို႔န႔ဲလည္း ထုံမႊမ္းထားလို႔ ရပါတယ္။

ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ရယ္ ေမတၱာရယ္ သတိပ႒ာန္ရယ္ ဒီသုံးမ်ဳိးကို အလ်ဥ္းသင့္သလို လွည့္ပတ္ျပီးေတာ့ ပြားမ်ားေနရင္ မိမိရ႕ဲစိတ္ဟာ ပ်႕ံလြင့္ျခင္း နည္းသြားမွာပါ။ မလိုအပ္တ့ဲအေတြးေတြ ဝင္လာမွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

တစ္ခါတစ္ရံမွာ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေလးပြားလို႔။ ပြားတ့ဲအခါမွာလည္း အရဟံ သမၼာသမၺဳေဒၶါစတ့ဲ ပါဠိေတြခ်ည္း ရြတ္ေနတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ ျမန္မာလိုအဓိပၸာယ္ေလးကို ဆင္ျခင္ျပီး ပါးစပ္က ရြတ္ဖို႔မလိုပါဘူး။ စိတ္ထဲကေန အရဟံ= ကိေလသာကင္းစင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ျမတ္စြာဘုရားမွာ ေလာဘလည္း မရွိဘူး။ ေဒါသလည္း မရွိဘူး။ ကိေလသာေတြ ကင္းစင္ေနလိုက္တာ စသည္အားျဖင့္ေပါ့။ အလုပ္တစ္ခုခု လုပ္ေနရင္းန႔ဲ မလိုအပ္တ့ဲ အေတြးေတြေတာင္မွ ေတြးလို႔ရေသးတာပဲ။ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကိုလည္း ေတြးလို႔ရပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ရံမွာ ေမတၱာဘာဝနာေလးပြားလို႔ သတၱဝါအားလုံး ခ်မ္းသာၾကပါေစ။ စိတ္ထဲကေန ေမတၱာပို႔ရုံပါ။

တစ္ခါတစ္ရံ ႏွာသီးဝမွာ သတိေလးကပ္ျပီးေတာ့ တျခားအလုပ္တစ္ခုခုကို လုပ္ေနရင္းန႔ဲပဲ ႏွာသီးဝေလထိတ့ဲေနရာမွာ သတိေလးကပ္ျပီးေတာ့ ေလဝင္ ေလထြက္ ရွုမွတ္လို႔ရပါတယ္။

မိမိရ႕ဲစိတ္ကို ဘာဝနာတစ္ခုခုန႔ဲ ထုံမႊမ္းမထားသမွ်ေတာ့ စိတ္ပ်႕ံလြင့္ျခင္းကင္းတ့ဲ အေျခအေနမ်ဳိးကို ဘယ္လိုနည္းန႔ဲမွ မရႏုိင္ပါဘူး။ တရားဘာဝနာ ကင္းမ့ဲတ့ဲစိတ္ဟာ အေတြးေတြရ႕ဲ လႊမ္းမိုးႏွိပ္စက္မွုကို အျမဲတေစ ခံေနရမွာပါပဲ။

ဘာဝနာတစ္ခုခုန႔ဲ စိတ္ကို ထုံမႊမ္းမထားတ့ဲ လူတစ္ေယာက္က စိတ္မပ်႕ံလြင့္ပါဘူး။ အေတြးမမ်ားပါဘူး လို႔ေျပာလာခ့ဲရင္ အဲဒီစကားဟာ မေသမခ်င္း ရယ္ေနရမယ့္ ထာဝရျပက္လုံးပဲ ျဖစ္မွာပါ။

ကိုယ့္စိတ္ကို္ယ္ ဘာဝနာတစ္ခုခုန႔ဲ ထုံမႊမ္းထားႏုိင္တ့ဲအတြက္ေၾကာင့္ စိတ္ပ်႕ံလြင့္ျခင္း ကင္းသြားျပီ အေတြးေတြ ရွင္းသြားျပီဆိုရင္ ျငိမ္းေအးေသာ ဘဝပိုင္ရွင္ ျဖစ္ပါျပီ။

အရွင္ဆႏၵာဓိက ( ေရႊပါရမီေတာရ )

https://muditar.blog.com
www.facebook.com/muditaralinnsayadaw/
www.facebook.com/muditaralinnsayadwdham
achannallive/ တြင္လည္းဖတ္႐ွဴႏိုင္ပါသည္ ။