ျမင့္ျမတ္ေသာ ခ်စ္ျခင္းဆိုတာ

════════════════════
❖သက္႐ွိက်ေတာ႔ ဘာနဲ႔ခ်စ္တတ္ရမွာတုန္း။
သဒၶါနဲ႔ေရာ ေမတၱာနဲ႔ေရာ ခ်စ္တတ္ရမွာ။
ကိုယ့္အိမ္မွာ အတူတူေနတဲ႔ ဇနီးခင္ပြန္း၊
ညီအစ္​ကို ေမာင္ႏွမ၊ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြက စၿပီးေတာ႔၊
အိမ္မွာေမြးထားတဲ႔ ေၾကာင္ေလး ေခြးေလးေတြအဆံုး
သက္႐ွိပုဂၢိဳလ္ေတြအကုန္လံုးအေပၚမွာ သဒၶါနဲ႔လည္းခ်စ္၊ ေမတၱာနဲ႔လည္း ခ်စ္တတ္ရမယ္။

❖ ကိုယ့္သားသမီးကို ေန႔စဥ္ ေကြၽးေမြးေနရတာကိုက
အလႉဒါနျပဳေနရတာလို႔ သဒၶါတရားေလးနဲ႔ ႏွလံုးသြင္း
လိုက္မယ္။ ငါ ေကြၽးလိုက္တဲ႕ ထမင္းဟင္းစားၿပီးေတာ႔
က်န္းမာၾကပါေစ၊ ခ်မ္းသာၾကပါေစ။ အစစအရာရာ
အဆင္ေျပၾကပါေစ။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ႔ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ
အလုပ္ေတြ လုပ္ႏိုင္ၾကပါေစဆိုတဲ႔ ေမတၱာဓာတ္ေလး
ပို႔လႊတ္ၿပီးေတာ႔ ေကြၽးမယ္ဆိုရင္ သားသမီး ေကြၽးတာဟာ
သားကြၽန္ခံရတာလား၊ ကုသိုလ္ျပဳရတာလား။
ကုသိုလ္​ျပဳရတာ။

❖သံေဝဂ႐ႈေထာင့္က ၾကည္ရင္ေတာ႔လည္း သားကြၽန္၊
မယားကြၽန္ဆိုၿပီးေတာ႔ သံေဝဂျဖစ္ေအာင္ ႏွလံုးသြင္း
ရတာေပါ႔။ အဲဒါက တစ္ပိုင္းတစ္က႑။
ဒါနကုသိုလ္႐ႈေထာင့္က ၾကည့္လိုက္တဲ႔အခါက်ေတာ႔
ကိုယ့္အိမ္မွာ႐ွိတဲ႔ဇနီး၊ ခင္​ပြန္​း ၊ သားသမီး ၊ ​ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြ
အားလံုးတို႔ဟာ အလႉခံပုဂၢိဳလ္ေတြခ်ည္းပဲ။
သံသရာခရီးလမ္းမႀကီးက ဇရပ္တစ္ခုမွာ ေတြ႕ၾကတဲ႔ ဧည့္သည္ေတြ။

❖ဧည့္သည္ကို ဧည့္ဝတ္ျပဳတာဟာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈပဲ
မဟုတ္ဘူးလား။ ဟုတ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ေက်းဇူးေတာ္႐ွင္
#ေယာဆရာေတာ္ဘုရားက
သားသမီးကို ေကြၽးေမြးေနတာလည္း နိဗၺာန္​ေရာက္ေၾကာင္း၊
ကေလးပုခက္လႊဲေနတာလည္း နိဗၺာန္​ေရာက္ေၾကာင္း၊ ထမင္းဟင္းခ်က္ေနတာလည္း နိဗၺာန္​ေရာက္ေၾကာင္းတဲ႔။

❖သဒၶါမပါဘူးဆိုရင္
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ထမင္​းဟင္းခ်က္ေနရတာကိုက
ၿငီးေငြ႕စရာႀကီးေနာ္။
တစ္ေန႔လာလည္း ခ်က္ရ၊ တစ္ေန႔လာလည္း
ခ်က္ရနဲ႔ သူတို႔စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ ခ်က္ေနရတာ၊
သူတို႔ကြၽန္ခံေနရတာဘယ္ေတာ႔မွ လြတ္ပါ႔မလဲ
မသိဘူးဆိုျပီးေတာ႔ ေဒါသျဖစ္ေနရင္
ဘယ္ေလာက္စိတ္ပင္ပန္းထားတုန္း။

❖ရိပ္သာမွာ အလႉအတန္းေတြဘာေတြ လုပ္ၿပီးေတာ႔
ထမင္းဟင္းခ်က္ေနရတာက်ေတာ႔ ကြၽန္ခံရတယ္လို႔
ထင္ရဲ႕လား။ မထင္ဘူး။ ေဝယ်ာဝစၥကုသိုလ္ယူရတယ္လို႔
သတ္မွတ္ထားတာဆိုေတာ႔ အိပ္ေရးပ်က္ခံၿပီးေတာ႔
ဘယ္ေလာက္ပဲ ပင္ပင္ပန္းပန္း ခ်က္ရျပဳတ္ရ ေပ်ာ္ေနတာပါပဲ။
ကိုယ့္အိမ္ကလူေတြ စားဖို႔ခ်က္ရတာက်ေတာ႔ စိတ္ေတာင္
သိပ္မပါခ်င္ေတာ႔ဘူးေနာ္။

❖ ဒီထမင္းဒီဟင္းကို ခ်က္တာပဲေနာ္။ ဘာကြာသြားတုန္း။
စိတ္ထားကြာသြားတာေနာ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာတို႔၊
အလႈအတန္းမွာတို႔၊ ကုသိုလ္ပြဲေတြမွာက်ေတာ႔ သဒၶါတရားနဲ႔ခ်က္တာေလ။ ကိုယ့္အိမ္မွာက်ေတာ႔ ဝတၱရားအရ ခ်က္တာ။
ဝတၱရားအရဆိုေတာ႔ ေစတနာမပါဘူးေပါ႕ေနာ္။

❖ ေစတနာေလးထည့္ခ်က္၊ သဒၶါေလးထည့္ခ်က္၊ ေမတၱာေလးထည့္ခ်က္။ ထမင္းဟင္းခ်က္တာ ကိုယ္စားဖို႔ေသာက္ဖို႔
ခ်က္ေနရတာဆိုရင္ေတာ႔ ပ်င္းစရာႀကီးေပါ႔။ အိမ္သူအိမ္သား
ေတြ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ စားၾကေသာက္ၾကပါေစဆိုတဲ႔
ေမတၱာေလးနဲ႔ ခ်က္ရင္ေတာ႔ ေပ်ာ္စရာႀကီးေပါ႔။

❖ ေမတၱာဆိုတာ စိတ္ထဲမွာ တစ္ခ်က္ကေလး
ေမတၱာဓာတ္ ျဖစ္ရံုသက္သက္ မဟုတ္ဘူး။
ခ်က္ျပဳတ္ေနစဥ္ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး
စိတ္ထဲကေန အထပ္ထပ္ ပြားမ်ားေနရမွာ။

❖ စိတ္ဆိုတာ အားခ်ိန္အမ်ားႀကီး႐ွိပါတယ္။
လူဘယ္ေလာက္အလုပ္႐ႈပ္႐ႈပ္၊ လက္ဘယ္ေလာက္
အလုပ္႐ႈပ္႐ႈပ္၊ ပါးစပ္ဘယ္ေလာက္အလုပ္႐ႈပ္႐ႈပ္၊
စိတ္ကေတာ႔ အားေနတာပဲ။ အဲဒီေတာ႔ ေထာင္းရင္း
ထုရင္း၊ ခ်က္ရင္း ျပဳတ္ရင္း၊ ေမႊရင္း နယ္ရင္းနဲ႔
စိတ္ထဲကေန ေမတၱာေလးပြားေနေပါ႔။
" အိမ္သူအိမ္သားေတြ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္
စားႏိုင္ၾကပါေစ၊ အာဟာရ ျပည့္ဝၾကပါေစ၊
က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ " စသည္အားျဖင့္ေပါ႔။

❖ အဲဒါဆိုရင္ ကိုယ္ခ်က္လိုက္တဲ႔ ထမင္း သဒၶါထမင္း၊
ေမတၱာထမင္း၊ ကိုယ္ခ်က္လိုက္တဲ႔ဟင္းက သဒၶါဟင္း၊
ေမတၱာဟင္း၊
ကိုယ္ေလွ်ာ္လိုက္တဲ႔ အကႌ် လံုခ်ည္ကလည္း
သဒၶါအကႌ် သဒၶါလံုခ်ည္၊ ေမတၱာအကႌ် ေမတၱာလံုလ်ည္။
ကဲ... ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းထားတုန္းေနာ္။

❖ ကိုယ္နဲ႔အနီးကပ္ပတ္သက္ေနတဲ႔ သက္႐ွိပုဂၢိဳလ္ေတြ
အေပၚမွာလည္း သဒၶါနဲ႔ခ်စ္၊ ေမတၱာနဲ႔လည္း ခ်စ္ပါ။
အနီးကပ္မဟုတ္တဲ႕ သတၱဝါအားလံုးအေပၚမွာလည္း
သဒၶါနဲ႔လည္းခ်စ္၊ ေမတၱာနဲ႔လည္း ခ်စ္ပါ။
သက္႐ွိသက္မဲ႕ေတြအေပၚမွာ သဒၶါနဲ႔၊ ေမတၱာနဲ႔ ခ်စ္ရင္
အဲဒီခ်စ္ျခင္းဟာ ျမင့့္ျမတ္ေသာ ခ်စ္ျခင္းပါပဲ။
¤¤¤¤¤
#ဆရာေတာ္အ႐ွင္ဆႏၵာဓိက(ေရႊပါရမီေတာရ)

https://muditar.blog.com
www.facebook.com/muditaralinnsayadaw/
www.facebook.com/muditaralinnsayadawdha
machannallive/ တြင္လည္းဖတ္႐ွဴေလ့လာႏိုင္ပါသည္ ။